25.5.06
εδώ θαύματα
Σε σύγκριση με την θλιβερή ζωή οποιουδήποτε άστρου,
που τρεμουλιάζει μέχρι να εξαφανιστεί μέσα στο τίποτα,
η ζωή μου είναι πλούσια από γεγονότα.
Για παράδειγμα, μια νυχτερίδα σαν ένα μικρό μαύρο κουρελάκι
πεταρίζει μπρος πίσω γύρω από το φως της βεράντας όλη νύχτα, μαζεύοντας τα -σαν άστρα- μικρα έντομα,
πιάνοντας ένα μικρό άστρο με τα δόντια της σε κάθε πέρασμα.
Κι αυτά πετούν απρόσεχτα, από δω κι από κεί,
ανήμπορα να ξεφύγουν απ΄ αυτό το
πεινασμένο μικρό κομμάτι σκότους.
(Ο κύριος Ted Kooser, United States Poet Laureate/Consultant in Poetry 2004, Pulitzer Prize for poetry (Delights and Shadows) 2005,
σε μετάφραση δική μου)
* * * * * * *
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
18 σχόλια:
Τι ενδιαφέρον!
Απειλητικό και λυρικό μαζί. Ωραίος. Και ασφαλιστής. Σαν τον Άιβς.
Λεμον μου, σαν ξαφνικά να απέκτησε ζωή το μπαλκόνι μου χαρη σε σενα και τον ποιητή.
πολύ όμορφο! και ο τύπος είναι φάτσα!!!
toing!!!!
με χτύπησε δυνατά.
καταπληκτικό!
Είναι τόση ζωή τριγύρω μας,
τόση ζωή σε δέκα γραμμές κουβέντα!
Και σε πιο λίγο ακόμη:
σε μιας στιγμής ματιά!
Και στην επιμονή ενός παιδιού
που δε λέει ν' αποστρέψει το βλέμμα του
κι ας μη συνειδητοποιεί το τί κοιτάει,
στην επιμονή ενός ερευνητή,
ένος εραστή,
που ξέρει τί θέλει να δει
μα να ξεπροβάλει περιμένει,
σαν ανταμοιβή αποκαλύτπεται
όλο το θάμα ετούτο.
Άδεια νοήματος να κάνει τη μοναξιά,
παντού, όπου το ενδιαφέρον
κι η αίσθηση
δε λείπουν.
Καλημέρα δεσποσύνη.
Φοβερή εικόνα ξεπηδάει απ' τους στίχους!
μάθημα ζωής
..αχ! γιατί τα αστέρια να πρέπει να τα πνίγει το σκοτάδι... κρίμα!
..μωρέ καλά κάνω και δεν τις συμπαθώ τις νυχτερίδες....
φιλιά
Υπέροχα ανατριχιαστικό!
Σε σύγκριση με την θλιβερή ζωή οποιουδήποτε άστρου,
που τρεμουλιάζει μέχρι να εξαφανιστεί μέσα στο τίποτα,
η ζωή μου είναι πλούσια από γεγονότα.
...Όμορφα ή θλιβερά δεν έχει σημασία. Γεγονότα που δείχνουν πως είμαι ζωντανή....
ένα τόσο δα κειμενάκι με έβαλε σε τοοοοοσες σκέψεις,
εκπληκτικό!!!!!!!!
Εγραψες άλλη μιά φορά :))
Oι ποιητές γίνονται αναλυτές του χρόνου, των αισθημάτων των συμβάντων, οι Αναλυτές άραγε γίνοντάι ποιητές lemon μου, ΄γίνονται άραγε;
Χμμμμ! Υλικό για σκέψη!
Μπράβοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο !
Δημοσίευση σχολίου