26.5.06

γκρί...

Γεννήθηκε στη Σουηδία-το είδα στην ταυτότητά του, μέχρι τώρα ζούσε στη Θεσσαλονίκη-μετακομίζει λόγω δουλειάς στην Αθήνα, δήλωσε ΔΟΥ Ρόδου, τόπος έκδοσης ταυτότητας ο Τύρναβος…

Τα τρία σπίτια και οι δύο δουλειές που άλλαξα, οι καφέδες και οι παρέες μου, βρίσκονται σε απόσταση 3 χιλιομέτρων- και πολύ λέω…

Καμιά φορά τρομάζω από την τόση ακινησία-και καμιά φορά τρομάζω με την αγνωμοσύνη μου για την τόση ακινησία…

Πως γίνεται να τρομάζεις και με το καλό και με το κακό, πως γίνεται το καλό και το κακό στο μυαλό μου να γίνονται ένα, αξεδιάλυτο? Και να το βρίσκω και φυσιολογικό...

* * * * * * *

14 σχόλια:

2 Shots of Happy, 1 Shot of Sad είπε...

Μια χαρά γίνεται. Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει καλό και κακό, μαύρο - άσπρο. Ούτε βέβαα και αυτό που λέμε 'φυσιολογικό'.Μια χαρά το λεει κι ο τίτλος σου. 'Γκρι'.
Όλα γκρι.. Όπως και να το κάνεις, πολύ καλύτερο απο το μαύρο!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΕΝΙΔΗΣ είπε...

Δροσερό και φρεσκότατο λεμονάκι δεν υπάρχει ακινησία αλλά αδράνεια!Υπάρχει μια κίνηση που προοδευτικά μειώνεται.
Αν ρίξω μια ματιά τριγύρω μου βλέπω πολλούς ακίνητους ανθρώπους.Να και κάτι που με τρομάζει!
Το blog σου φροντισμένο και στην τελευταία του λεπτομέρεια!
Σε χαιρετώ!

ci είπε...

Well, I'm-a paint my picture.
Paint myself in blue and red and black and gray.
All of the beautiful colors are very, very meaningful.
Yeah, well you know, gray is my favorite color.
I felt so symbolic yesterday.
If I knew Picasso,
I would buy myself a gray guitar and play.

Mr. Jones and me look into the future....

(Counting Crows)

triantara είπε...

μπορεί να κινήσαι και να μην πηγαίνεις πουθενά... άλλος ένας τρόπος για να περάσουν τα χρόνια γρήγορα...

Ανώνυμος είπε...

Το καλό (και το κακό),
ένα είναι.

Το καλό
το ίδιο του το είναι χρησιμοποίησε
(και το κακό),
για να φτιάξει το κάθε τί.


Ό,τι δεν έχουμε,
αυτό μας λείπει.
Κι όταν το αγγίζουμε
ποτέ ίδιο δεν είναι.
Ποτέ ίδιοι δεν είμαστε.

Ο στρατοκόπος,
βρίσκει χαρές στο δρόμο,
μα στις καμινάδες που καπνίζουν
αναστενάζει.

Κι απ' των παραθυριών τους
τα αχνισμένα τζάμια
οι νοικοκύρηδες, γοητευμένοι,
κρυφά κι απ' τους ίδιους,
τους νομάδες χαιρετούν.

Μα μέσα, στου σπιτιού τη ζέστη,
ή έξω, κάτω απ'του ουρανού το απέραντο,
"η ζωή μας είναι πλούσια από γεγονότα"...
ποίηματα, το κάθε ένα απ' αυτά.

Καλή μέρα αδελφή μου

lemon είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ όλους,
ναι, το μυαλό όλων μας ξεκινάει από ένα τίποτα και μας ταξιδεύει, αρκεί να κάτσουμε να το ακούσουμε...

Και, ανώνυμε, θα τόχεις ήδη καταλάβει
όπως όλα μέχρι τώρα που κατάλαβες
την θέση που έχεις εδώ μέσα
(κι εδώ μέσα-κοίτα που δείχνω...)

Περί κουζίνας και όχι μόνο είπε...

Θαυμάζω αυτούς τους ανθρώπους, που κάνουν τόσο μεγάλα βήματα.
Μεγάλες αποφάσεις και αλλαγές πορείας.
Ενας άνθρωπος που κοντά στα 50 του, μη έχοντας ταξιδέψει ποτέ έξω από τη χώρα του, αποφασίζει να τα εγκαταλείψει όλα και να περάσει στην άλλη άκρη του ωκεανού, μόνο και μόνο γιά να ζήσει μ'αυτήν που θεωρεί την μεγάλη αγάπη της ζωής του, είναι δίπλα μου.
Αφάνταστο το βάρος της ευθύνης μου, αλλά δεν μπορώ παρά να τον θαυμάζω γιά το κουράγιο του, γιά την δύναμη να μην αφήσει την ζωή να τον προσπεράσει.
:))) Ετσι δεν είναι νονά;

maika είπε...

το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ, εσύ το όνειρο της μέρας...
..μες στο κλειστό δωμάτιο όλα και τίποτα..
αν έχεις μάτια να τα δεις , αν έχεις χέρια να τ΄αγγιξεις...
..αρκεί να πας, ολάνοιχτος, γυρεύοντάς τα...

που λέει και το τραγούδι!! και που τόσο μου αρέσει κι ας μην το θυμάμαι ούτε κι αυτό ολόκληρο...(ξέρεις εσύ..)

έχει τόσο δίκιο η menw ektos!!

Τώρα όσο για το καλό και το κακό..χμ... πάντα είχα την απορία αν κάποιοι άνθρωποι που έχω γύρω μου, είναι καλοί με κακά στοιχεία.. ή κακοί με καλά στοιχεία..
Ακόμα δεν ξέρω.. μάλλον είναι καλόκακοι.... γίνεται??

Ανώνυμος είπε...

Dora in e-space,
τα μεγάλα βήματα
γίνονται πάντα
προς μεγάλους στόχους.

Λεμονανθέ,
το χαμόγελο
που μού 'φερες στα χείλη,
τα χαμόγελα που
(το καταλαβαίνω)
σκορπάς παντού,
απ'τα δικά σου
και στα δικά μας χείλη,
αν μπορούσα να μαζέψω
και μ'αυτά να πλέξω έναν στέφανο
να σε στεφανώσω,
τότε το "ευχαριστώ" μου
αρκετό θα ήταν
για την θέση που κατάλαβα.

maika,
εγώ ψηφίζω καλοί
μα συχνά αποπροσανατολισμένοι.

GLOBAL είπε...

Mazi. Paketo.
Kalo kai kako.
Eimai kalokakh h' kakokalh.
Me periexoun eksisou.
Olous mas mallon.
Ka(lo/ko) fili Lemonia.
:-)

maika είπε...

@anonymous
το αποπροσανατολισμένοι δεν είναι κακό.
το κακό όμως είναι... (τί είπα πάλι??)

Σταυρούλα είπε...

Τι σημασία έχει το πόσους τόπους έχεις γυρίσει ή μη αν "όλο τον κόσμο γύρισες και τίποτα δεν είδες";

Ανώνυμος είπε...

ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΘΑ ΤΑ ΞΕΔΙΑΛΥΝΕΙΣ ΣΥΝΤΟΜΑ ΜΕΣΑ ΣΟΥ, ΘΑ ΔΕΙΣ...

ΕΞΑΛΛΟΥ ΛΕΝΕ ΠΩΣ Ο,ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ..


ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΔΥ

Ανώνυμος είπε...

Very cool design! Useful information. Go on! »