Να επιστρέψω στην παιδική ηλικία επιθυμώ.Να παραφυλάξω και να βρω ποιος με σκότωσε και πότε, πότε έκλεισαν οι δρόμοι μου και οι ελπίδες, ποιος με έδεσε με άγκυρες . Πότε πίστεψα ότι δεν μου αντιστοιχούν εμένα τα ολόκληρα και τα κανονικά, για να τα διεκδικήσω. Ποιος μ έμαθε να θεωρώ τις ματιές πάνω μου ως αναπάντεχα δώρα.
Δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν ξέρω να μιλάω, δεν ξέρω να συμπεριφέρομαι, δεν ξέρω τίποτα. Ούτε να ζω ξέρω.
Ονειρεύομαι μια κανονική ζωή. Κανονική.
(παντως αυτο το τηλεφωνημα θα μπορουσε να ειχε καταληξει σε ραντεβου)
* * * * * * *
28 σχόλια:
Φερε μου τωρα εδω να κανω τουλουμι στο ξυλο αυτον που σ' εκανε να αισθανεσαι ετσι! !@#$%^
ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΕΓΡΑΨΕΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ.........
{Πότε πίστεψα ότι δεν μου αντιστοιχούν εμένα τα ολόκληρα και τα κανονικά, για να τα διεκδικήσω.}
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ Α Κ Ρ Ι Β Ω Σ
ΘΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΩΣΤΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΟΛΑ, ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ?
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ
ΚΑΙ ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
Α, ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ
Σ´ αυτούς που δεν σ'εχουν δει επιτρέπεις να σε φαντάζονται ως Λεμονίτα Εκμπεργκ;
μάλλον είσαι πολύ πιο κανονική από όσο νομίζεις.... εξαρτάται ποιον παίρνεις ως παράδειγμα για να ορίσεις τι έιναι κανονικό...
Σαν επιστρέφεις στην παιδική ηλικία,
μην ασχολείσαι με "αυτούς" τους κακοήθεις.
Εχείς να ζήσεις,
να ταξιδέψεις,
να σηκώσεις τα πανιά της ελπίδας
και ν'αρμενίσεις.
Και τόσα, τόσα άλλα!
Τα όνειρά μας, είναι δικά μας. Μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε να (προσπαθήσουμε έστω) να τα κάνουμε πραγματικότητα. Είναι δικαίωμά μας και υποχρέωση συνάμα να ονειρευόμαστε.
Κλείσε τα μάτια, δες αυτό που θέλεις, πάρε βαθειά ανάσα, και ΚΑΝΤΟ. Κάνε το πρώτο βήμα, αυτό είναι το δύσκολο. Μετά έρχονται όλα μόνα τους, θα δεις. Θα εκπλαγείς και συ η ίδια με το πόσα απ'αυτά που ονειρεύεσαι μπορείς να κάνεις.
Κι'άμα θες βοήθεια με τις άγκυρες, σφύρα. Ο κουμπάρος έχει εργαλεία να τις κάνει κομμάτια όλες. :)))
Εχεις διαβάσει ποτέ αυτό που γράφει στο κάτω - κάτω μέρος του βλογ μου; Τώρα βέβαια είναι πολύ - πολύ κάτω, στο γράφω εδώ λοιπόν. Κάντο σημαία σου.
"μη μετανιώνεις γι΄αυτά που έκανες, να μετανιώνεις γι΄αυτά που δεν τόλμησες να κάνεις"
Θα συμπληρώσω, "να μη χρειαστεί να μετανιώσεις γιά τίποτε"
Προχώρα. Μπροστά. Μπροστά σου είναι τα καλά.
Μου φαίνεται οτι σου χρειάζεται μεσημεριανός καφές. :)))
υπομονή λέμε, σε τρία τέρμινα όλα θα γίνουν καλή μου λεμονίτα.
Τρία τέρμινα ειν' τούτα.
θα περάσουν.
και συ θα είσαι πάντα παιδί!
βολτα στην παραλια...
να καθισουμε στην προκυμαια...
και να βλεπουμε την θαλασσα...
θες;
και να βρουμε ποτε μας τα κλεψαν ολα...
ολα...
Πόσο με άγγιξες...
Μένω χωρίς λόγια,μιας και δεν μπόρεσα κι εγώ να βρω απαντήσεις στις ίδιες ερωτήσεις
(και το άσχημο λεμ μου ξέρεις ποιό είναι;;Πως δεν ισχύει και για την λύπη ,αυτό που λένε για τη διπλή χαρά όταν τη μοιράζεσαι με κάποιον)
Λες να φωνάξουμε το αερικό να "καθαρίσει";
Χαμογέλα κοριτσάκι
Κανείς δε γεννήθηκε γνωρίζοντας πως να ζήσει, όλοι στην πορεία, με πολλές τούμπες και πολλές ανατροπές, μαθαίνουμε...και πάλι δεν ξέρουμε ποτέ!
ΥΓ Δεν υπάρχει "κανονικό", μόνο στερεότυπα μικρόμυαλων!
Θα πάρω βρεγμένη σανίδα και θα σε κυνηγάω. Σύνελθεεεεε!!!!! Μια χαρά γυναίκα είσαι. Και σου αντιστοιχούν ΤΑ ΠΑΝΤΑ και ΟΛΟΚΛΗΡΑ και ΜΠΟΡΕΙΣ να τα ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ!!!!!!!!
Κ Α Ν Τ Ο Ο Ο Ο Ο !!!!
Σε παρακαλώ, μην δειλιάζεις.
Σε παρακαλώωωωωωωωω.
Την κανονική ζωή θα την βρείς πρώτα μέσα σου.
Πρώτα θα τακτοποιήσεις τα πράγματα στη ζωή σου με την ίδια θέληση που τακτοποιείς τα αντικείμενα στο σπίτι σου. Το καθε ένα στη θέση του.Εσύ επιλέγεις. οχι αυτά
Μετά θα πείς ΘΕΛΩ
Μετά ΔΕΝ θα πεις ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ
Μετά θα ΚΑΝΕΙΣ
Εχοντας στο νού σου πάντα να σπαταλάς την λιγότερη δυνατή ενέργεια
Ααααα, Κωνσταντίνε! τι έχετε με τους αποτυχημένους; ε; ε;
Λεμονάκι, έλα ρε λίγες μέρες να σε κεράσω κανονικό παγωτό σοκολάτα στο μπαλκόνι - έλα άντε!
μη σε βάζουν οι μαύρες σκέψεις κάτω γιατί κοστίζουν μέρες ζωής... και δεν αξίζει για κανέναν και για τίποτα...
( το έμαθα να το τραγουδάω. ουφ!!επιτέλους )
..όποιος σε σκότωσε..να ξέρει πως όλα εδώ πληρώνονται...
όποιος σ΄έμαθε να θεωρείς τις ματιές επάνω σου αναπάντεχα δώρα , πες του να πάει να κοιταχτεί!!
Στείλτον στον αγύριστο και ζήσε την όμορφη και κανονική σου ζωή!!
φιλια και καληνύχτα!
Σου εύχομαι να την έχεις λεμονάκι μου, γιατί την αξίζεις. Κάνε υπομονή κι ο ουρανός θα γίνει ποιο γαλανός.
Ευχαριστώ σου είπα για το λεύκωμα; Αν ναι, δεν πειράζει. Στο ξαναλέω.Φιλάκια.
Αναρωτιέμαι τι μεσολάβησε απ' το γατάκι που ήθελε να ξεμυτίσει μέχρι αυτό το κειμενάκι...
Επέστρεφε!! Εκεί όμως θα βρεις πολύ κοντινούς κι αγαπημένους ανθρώπους , που κι αυτοί δεν έχουν ποτέ επιστρέψει για να δουν πόσα δεινά του πολέμου κουβαλούν..κ.ο.κ
Μη κοιτάς πίσω, ούτε μπρος..
Κοίτα μόνο το τώρα: έχει υπέροχες αυγές κι ηλιοβασιλέματα...
Γιατί ρε Λεμόνι; γιατί δηλαδής;
Δεν είναι το "δεν ξέρω"
που μου σπάει τα νεύρα,
που όποτε το συναντώ
με αποδυναμώνει.
Είναι αυτό το "αδιαφορώ"
που έχει βαθιά κρυμμένο.
Αυτός ο εφησυχασμός
κι η δικαιολογία.
Αυτή την αδιαφορία
που απεχθάνομαι,
γιατί τόση ομορφιά
έχει στραγκαλίσει.
Οι λέξεις οι γραμμένες στην οθόνη
δεν έχουν τον τόνο που χρειάζεται
για να διακρίνω τί λένε.
Κι έτσι, και με το "ονειρεύομαι" βαλμένο από κάτω
παίρνω θάρρος,
κι ελπίζω να μην είναι
αυτό το "δεν ξέρω"
το "δεν ξέρω" το δικό σου.
Λεμονάκι, πάρε μία μεγάλη γλάστρα, ρίξε μέσα όλους αυτούς και αυτές που σε πλήγωσαν και σκέπασέ την με χώμα. Μετά φύτεψε μέσα της τα ωραιότερα λουλούδια. Οι κακές σκέψεις και άνθρωποι εξαφανίζονται όταν στεφτούν με ομορφιά και αγάπη.
Λεμονάκι κι'εγώ δεν ξέρω τίποτα , κι'εγώ κάνω τρομερά λάθη . Ε και ; Τουλάχιστον να μαθαίνουμε από αυτά ... ουφ τι δύσκολο .
Ακόμα δε πιό δύσκολο να ξεμάθουμε .
Βρε η ζωή δεν είναι για να την παίρνουμε στα σοβαρά .
Αλλιώς θα σαλτάρουμε !
Κι'επειδή είμαι πολιτισμένος άνθρωπος ... πες μου ποιός σε πείραξε να πάω να τον κάνω μπλέ μαρέν .
:)))
Γιατί βρε λεμονάκι?
Προτείνω να ακούσεις την κα Διευθύντρια.
Κι αν δε θέλεις να την ακούσεις, τότε να την υπακούσεις!
Χμμμ! λεμονάκι γλυκό, δεν αξίζει κανένας για να χαλιέσαι για χάρη του! Συνειδητοποίησέ το!
Οποιαδήποτε στιγμή μπορούμε να ξαναγεννηθούμε!Έτσι ξαφνικά.Να ζήσουμε μια άλλη ζωή...Τι είναι κανονικό,τι όχι, τι πρέπει τι δεν πρέπει είναι τελικα μόνο υποκειμενικό!Φιλιά!(Δεν σου γράφω συχνά αλλά σε διαβάζω!)
Δημοσίευση σχολίου