17.1.07

να μη στεναχωριέσαι για τίποτα


Σήμερα το μεσημέρι-με τον ήλιο, με έπιασα-πάλι,
να κάνω σχέδια.
Με έπιασα, λέω, σαν παιδί που το έπιασαν
με το δάχτυλο στο μέλι.
Είχα ξεχάσει πως μπορείς να έχεις μέλλον μπροστά σου,
πάει τόσος καιρός,
το είχα ξεγράψει-για μένα-σ΄αυτή τουλάχιστον
τη ζωή.
Είναι τόσο όμορφο, τόσο απλό, τόσο προφανές,
μα εγώ ξέρω
πως είναι δώρο.




* * * * * * *

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ορίστε τώρα με έχεις επηρεάσει δε μπορεί μέσα σε κάποιον από όλους τους πίνακες των ιμπρεσιονιστών θα υπάρχει μια γυναικεία μορφή φωτεινή σαν να την έπιασαν με τα δάχτυλα στο μέλι να γεννάει ξανά το μέλλον της.

Alkyoni είπε...

κι έμεινα εγώ ν αναρωτιέμαι πώς μπορεί να ξαναγεννηθεί ένα μέλλον...διαφορετικό...μέλλον σίγουρα υπάρχει...διαφορετικό όμως;;;
λατρεύω τον πρωινό ήλιο
καλή σου μέρα

Ανώνυμος είπε...

δωρο...
αυτο ειναι...
και ειναι οοοοολο δικο σου...
καταλαβεςςςς;;;;
σμουτςςςς
:)

αλκιμήδη είπε...

φωτεινά όνειρα για ένα μέλλον όπως σου ταιριάζει λοιπόν
πολύ χαίρομαι

xryc agripnia είπε...

Ειδες κολπα που κανει η ζωη;

An-Lu είπε...

;-))))

fish eye είπε...

ονειρα βουτηγμενα στο μελι??ολα δικα σου..!!

MåvяiÐåliå είπε...

Το ξέρω θα ακουστώ σα μάνα...αλλά, θυμάσαι; Στο έλεγα εγώ!