«Πώς σταματάς τη βροχή;»

«Πώς σταματάς τη βροχή;» ρωτάει επανειλημμένα ένας ασθενής τον συνομιλητή του σ’ ένα ψυχιατρείο της Ρουμανίας. Ο τελευταίος εξηγεί ότι βρίσκεται σε στενή επαφή με το Θεό κι ότι είναι υπερφυσικό ον. Κι όμως, ο φίλος του δεν πείθεται εύκολα. Και οι δύο πάσχουν από σχιζοφρένεια και περνάνε τις μέρες τους στην κλινική, επαναλαμβάνοντας συνεχώς τις ίδιες συζητήσεις. Άλλοι ασθενείς απασχολούνται μετακινώντας ψυχαναγκαστικά πετραδάκια, ατενίζοντας προβολές «υγρού φωτός» στον τοίχο ή φροντίζοντας υπομονετικά άλλους ασθενείς. Χωρίς σχολιασμό, η κάμερα καταγράφει τα πάντα, σταματώντας στις λεπτομέρειες. Κάθε πλάνο είναι σαν μια φωτογραφία με έντονες αντιθέσεις. Ηχητικά μας συνοδεύει ο ήχος απ’ τα πετραδάκια, τα σούρτα-φέρτα των τροφίμων και η ατέρμονη συζήτηση των δύο αντρών για το αν υπάρχει ή όχι Θεός. Το νοσηλευτικό προσωπικό μένει εκτός ταινίας. Το Μη με παρεξηγήσεις δείχνει μόνο τους ασθενείς και την ευάλωτη συνθήκη της ζωής τους.

(Εμείς απ' την άλλη, βλέπουμε το ντοκιμαντέρ)

* * * * * * *