26.4.08

ανάταση


Η θεία, μας κάλεσε με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο, βάζοντας –όπως σχεδόν πάντα- τον θείο μπροστά : ο θείος σας είπε, αν θέλετε, αύριο εμείς θα ψήσουμε το αρνί έτσι κι αλλιώς, κάτω, αν θέλετε να έρθετε, οι τέσσερις μας θα είμαστε, αν θέλετε ελάτε κι εσείς.

Τα τσιμεντότουβλα είναι στημένα στη σειρά, γύρω από τη θέση για τα κάρβουνα, πάνω στο τσιμέντο, κάτω από το μπαλκόνι της κουζίνας μας, από το πρωί.

Είναι μια ζεστή αίσθηση οικογένειας. Μπορεί να μην είναι οι γονείς μου, μπορεί να μην είναι οι γονείς σου, αλλά είναι οικογένεια.

Η μαγειρίτσα είναι έτοιμη. Αργότερα θα τους κατεβάσω λίγη σε μια κατσαρόλα.

Έξω έχει ησυχία, είμαι συγκινημένη, δεν μπορώ να θυμηθώ πότε ένιωθα τόσο γεμάτη την καρδιά μου για τελευταία φορά τέτοια μέρα.




* * * * * * *

7 σχόλια:

RedHat είπε...

Οικογένεια σημαίνει αγάπη,αποδοχή δόσιμο καρδιάς. Δεν ειναι απαραίτητο να υπάρχουν δεσμοί αίματος για να ανθίσουν αυτά τα αισθήματα.
Χαίρομαι με την συγκίνηση σου γιατί σημαίνει χαρά.
Να ειστε πάντα καλά.
Καλή Ανάσταση.

Ανώνυμος είπε...

Όμορφο τα να ζεις τέτοιες μέρες μ' ανθρώπους που δεν το νιώθουν υποχρέωση, αλλά χαρά να τις μοιραστούν μαζί σου!

Η μαγειρίτσα φαίνεται πολύ νόστιμη! :)))

Καλό Πάσχα, γλυκιά μου! :)

Καπετάνισσα είπε...

Λεμονίτσα φιλιά.
Γλυκά, σαν τις νοστιμιές σου.
Πλήρης να'σαι πάντα.
Μέρες απλές και σχολιανές.
Μ΄αγάπη; Ακριβώς!

Klearchos είπε...

Χριστός Ανέστη!!

ci είπε...

Χριστός Ανέστη! Χάρηκα με το ποστ, εύχομαι έτσι και καλύτερα:)

γιώργος είπε...

Καλησπέρα Λεμονάκι γλυκό…
Χρόνια Πολλά και Καλά…
Σου εύχομαι τα καλύτερα στη ζωή σου…
Και του Χρόνου…

Katerina ante portas είπε...

Χριστός Ανέστη!
Υπέροχη μαγειρίτσα, ζεστή και η παράδοση που θέλει την οικογένεια μαζί τέτοιες μέρες..