ιστορία της τέχνης ΙΙ

Από καιρού εις καιρόν ερχότανε κι ο Τζούλιο Καίμης, ο γνωστός Εβραίος λογοτέχνης, θεόκουφος, μοναχόλυκος, έρημος, έξω απ’ τον κόσμο που ξέρουμε. Η ζωή του, για όλους μας, άλυτο μυστήριο. Μια μέρα χτύπησε την πόρτα και μπήκε μέσα, λαχανιασμένος και κατασκονισμένος. «Έρχομαι», είπε, «απ’ την Χαλκίδα». «Πώς ήρθες;» ρωτάει ο Κόντογλου. «Με τα πόδια», λέει ο Καίμης. «Πήγα για περίπατο». Ο χρόνος μετρούσε αλλιώς για κείνον. Σπίτι δεν ξέραμε αν είχε, ούτε συγγενείς, η τέλεια κουφαμάρα του τον ξεχώριζε απ’ τα γύρω, τον περικύκλωνε απόλυτη μοναξιά. Άδικος κόπος να μάθουμε κάτι γι’ αυτόν… «Είναι σοφός», έλεγε ο Κόντογλου. «Έχει γράψει μια ιστορία της τέχνης μοναδική, αλλά δεν βρίσκεται ο εκδότης». Έτσι γίνεται πάντοτε. Γι αυτούς δε βρίσκεται ο εκδότης…

Ράλλης Κοψίδης 1973

*Κείμενο από το βιβλίο «Φώτης Κόντογλου» της Πινακοθήκης Νέου Ελληνισμού, εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα».

*Πίνακας του David Hockney.




* * * * * * *