Τελικά το iron man δεν ήταν και πολύ χάλια... Μέχρι και καλό θα μπορούσα να το πω-αν δεν ήμουν τόσο προκατειλημμένη...Ούτε υπερβολικά πολλή βία είχε, ούτε υπερβολικά πολλές σκηνές με κόμικς, και η υπόθεση ήταν απλή αρκετά ώστε να την καταλάβω... Oχι σαν εκείνους τους φρικτούς πειρατές της Καραιβικής, όπου δεν καταλάβαινα τι γινόταν, κι όλο έσκυβα και ρωτούσα την Χρυσούλα, τώρα ποιος είναι αυτός;... Σαν θεία που την κουβάλησαν να δει κάτι έξω από τα νερά της... Που θεία ήμουν-είμαι, δηλαδή, και δεν με κουβάλησαν ακριβώς, πήγα οικειοθελώς γιατί ήθελα πολύ να δω αυτό που ενθουσίαζε τις ανηψιές μου, το οποίο όμως τελικά αποδείχθηκε πως ήταν πολύ... έξω από τα νερά μου!
Ενώ για την Οντέτ στα άστρα, τι να πω; Και χαμογέλασα, και συγκινήθηκα, και έκλαψα, και χάρηκα... Και τελειώνοντας με άφησε με μια γλύκα, μια αισιοδοξία... Πως ναι, όλα γίνονται. Και στις ταινίες και στα βιβλία, και στη ζωή, και παντού. Χωρίς να χρειάζεται να ελπίζεις, ή να περιμένεις ή να σχεδιάζεις ή να ανυπομονείς. Φτάνει να ζεις μόνο, και ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σε περιμένει πίσω από τη γωνία!
Απαπα, να είναι καλά αυτοί που φτιάχνουν τέτοιες ταινίες, που είναι σαν γλυφιτζούρια, σα μαξιλάρια, σα δωμάτια δροσερά το καλοκαίρι με τα πατζούρια κατεβασμένα...
* * * * * * *
5 σχόλια:
Φτάνει να ζεις μόνο, και ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σε περιμένει πίσω από τη γωνία!
Σε περιμένει ο IRON MAN!!!!
Χαίρομαι που σου άρεσε η πρώτη ταινία! Ό,τι πρέπει για χαλάρωση παρέα με ποπκόρν?
:)
Για τη δεύτερη τα καλύτερα έχω διαβάσει. Να δω πότε θα βρω όρεξη να τη δω! :) Φιλιαά
Καλό μήνα λεμονιά ,
κατ ΄αρχάς συμφωνώ απόλυτα με τον τίτλο .Εγώ τις ταινίες όταν τις βλέπω μόνη μου (δηλαδή πολύ συχνά) τις χρησιμοποιώ καθαρά για ηρεμιστικούς λόγους.
Οι τελευταίες που είδα και μου άρεσαν ήταν ο επίμονος κηπουρός και σύλβια ( με την γκουίνεθ πάλτροου για τη ζωή της σύλβια πλαθ).
Χαμογελάω με την οντέτ στ' άστρα , μου θυμίζει τις μέρες που προβάλλονταν στην αθήνα , και έτυχε να είμαι εκεί ,και όλα τα αισθήματα που είχα εκείνο το καιρό που έβλεπα τα δαφημιστικά της .
Θα τη νοικιάσω λοιπόν , αφού λες πως είναι ωραία.
Η Οντέτ! Μα τι ΥΠΕΡΟΧΗ ταινία! Εύγε! Το IronMan δε θα αξιωθώ να το δω στον κινηματογράφο. Μπορεί να διάβαζα μικρός τα άπαντα της Marvell, αλλά πλέον δε με συγκινεί τίποτα από αυτά. Σήμερα πιστεύω ότι οι υπερήρωες φοράνε λιωμένα παλτά και σκισμένα παπούτσια. Ετσι για μην ξεχνάμε τη δύναμη του ανθρώπου και αυτούς που είναι πραγματικά δυνατοί ώστε να κερδίζουν τις πιο μεγάλες μάχες
Α! Και Χριστός Ανέστη που δεν τα είπαμε ;-)
Φτάνει να ζεις μόνο, και ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σε περιμένει πίσω από τη γωνία!
Μα αυτό ήταν και το μήνυμα του Iron Man!
;-)
Δημοσίευση σχολίου