Απαπα, αν δεν είχαν ανακαλυφθεί τα κομπιούτερ, το γουόρντ, τα μπλόγκς, νομίζω (φοβάμαι) πως πότε δεν θα έδειχνα τις σκέψεις μου γραμμένες, σε κανέναν. Όσο απόλαυση είναι αυτό το "ιδιογράφως" όταν γράφω για μένα-από λίστες με ψώνια και (λίστες με) λοιπά, μέχρι τετράδια γεμισμένα με σημειώσεις από βιβλία και σκέψεις-, τόσο δύσκολο μου φάνηκε όταν υπήρξε η προοπτική να το δουν κι άλλοι.
Κατέληξα πως "δημοσιευμένα" στα βλογ, τα κείμενά μου αποκόπτονται από μένα, μου φαίνονται πια σα βιβλία, σα σκέψεις κάποιου που μου μοιάζει πολύ, κάποιου που χαίρομαι που υπάρχει και σκέφτεται σαν εμένα. Αισιοδοξώ (εθελοτυφλώ;) πως δεν είναι ναρκισισσμός αλλά βήματα προς την αυτογνωσία!
* * * * * * *
7 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέρουσα η σκέψη σου στην δεύτερη παράγραφο!
Καλή εβδομάδα!
"Μαζεμένος" ο γραφικός χαρακτήρ...!
Σε βλέπω που σημειώνεις συχνά και συνειδητοποίησα πως τώρα πρόσεξα το γραφικό σου χαρακτήρα. Υπέροχος και διακριτικός!
Και ναι! ο philos έχει δίκιο! ;)
Μπορεί να σου φανεί γελοίο, αλλά μου έλειψαν τα γραμματάκια σου... Καμμιά φορά τα βλέπω σε παλιές αιτήσεις της "278" και λιγάκι αναπολώ. Ας είναι όμως, λέω μετά, όλα γίνονται γιά το καλύτερο.
Κοίτα να δεις που μια εγκύκλιος σε κάνει να αναπολείς... Τελικά είσαι πολύ ρομαντική pan-doritsa μου!
Σ' αγαπώ πολύ.
Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ, αλλά μάλλον έχεις δίκιο!
σ' ευχαριστούμε πολύ για την συμμετοχή σου στο "Ιδιογράφως".
Το σημείωμα αναρτήθηκε στο blog.
Δημοσίευση σχολίου