Ας πάρουμε τα πράγματα από κάποιο σημείο, όχι από την αρχή.
Την Παρασκευή πήγαμε στο θέατρο, στο θέατρο σε τροχόσπιτο, στο Εδώ, στο πάρκο του Κολωνού. Πριν, ήπιαμε καφέ στο Μπουρνάζι. Άραγε έχει νόημα να πω πάλι πόσο όμορφα ήτανε; Που ήταν Παρασκευή, που ήταν βραδάκι, που κουβεντιάσαμε στον καφέ, και πριν την παράσταση, και μετά την παράσταση, και στο τέλος αναρωτήθηκα άραγε πόσα χρόνια θα βρίσκουμε ανεξάντλητα θέματα να κουβεντιάζουμε, φιλενάδα, όποτε βρισκόμαστε, ε;
Και σήμερα ψάχνοντας να βρω μια από τις ιστορίες της παράστασης στο βλογ του Γκαζμέντ Καπλάνι, βρήκα αυτό: «…μισή ώρα γυμναστικής παράγει περισσότερη σεροτονίνη από ένα χάπι Ρrozac…».
Κι έτσι απαντήθηκε η σημερινή πρωινή απορία μου: γιατί άμα δεν είσαι καλά, σε βοηθάει τόσο πολύ το να κάνεις δουλειές; Δηλαδή πως γίνεται κι ενώ το πρόβλημα φαίνεται να είναι αόριστο, άπιαστο, του μυαλού, της ψυχής, αέρας (κοπανιστός), η θεραπεία μπορεί να έρχεται από κάτι τόσο γήινο, τόσο ποταπό, τόσο απλό σε τελική ανάλυση, όπως το να πλένεις πιάτα ή να σφουγγαρίζεις κάτω από τα κρεβάτια;
Δευτέρα-αργία-του Αγίου Πνεύματος, σφουγγάρισα όλες τις σκάλες της πολυκατοικίας. Καλά, για να μην είμαι υπερβολική διευκρινίζω: πρώτα έβγαλα την ηλεκτρική στο διάδρομο και τις καθάρισα-ώστε να μην έχω μπελάδες με σκούπες και φαράσια και σκόνες, η ηλεκτρική σκούπα είναι μικρή κι ελαφριά κι έτσι την κουβαλούσα στο χέρι (πως να την σέρνεις πάνω-κάτω σε σκάλες;) Δεύτερον δεν πρόκειται για πολυκατοικία, μα για διπλοκατοικία, με μόνο δύο σειρές σκάλες (ως την ταράτσα). Τρίτον μοσχοβόλησε άζαξ μπλε όλος ο διάδρομος. Τέταρτον κατάλαβα γιατί όταν λένε «μεγάλωσε τα παιδιά της πλένοντας σκάλες» είναι τόσο συνταρακτικό-εγώ έφτασα σχεδόν 42 για να βιώσω αυτή την εμπειρία. Και, χωρίς καν να έχω παιδιά να μεγαλώσω.
Η φωτογραφία δεν είναι άσχετη με το θέμα.
* * * * * * *
8 σχόλια:
Καταρχάς αυτό το ΄νιωθα το χειμώνα, που πήγαινα στο γυμναστήριο. Φοβερή εκτόνωση απ΄τη μια κι απ΄την άλλη καθάριζα μεγάλο βαθμό σε απ΄τις μαύρες σκέψεις.
Δεύτερον, μακάρι για πολλά χρόνια ακόμη να το κάνουμε.Τόσο ευχάριστη ψυχοθεραπεία μετά εδεσμάτων και θεαμάτων σπάνια βρίσκεις. :)))
Τρίτο και σπουδαιότερο σ' αγαπάω πολύύύύ. Στο ΄χω πει τελευταία? :))
Το Prozac είναι αναστολέας επαναπρόσληψης σεροτονίνης. ΔΕΝ παράγει σεροτονίνη! Απλά ξαναελευθερώνει την σεροτονίνη για να ξανακυκλοφορήσει στο αίμα. Η γυμναστική και δη το sex παράγουν τεράγουν τεράστια ποσά σεροτονίνης ;-)
εξωσωματικη η ενδοσωματικη ηταν τελικα η εμπειρια ?
ajax μπλε...
κι ολα τουλαχιστον "μυριζουν" αλλιως...
φιλι...
Η πάσης φύσεως άσκηση, είτε χτυπιέσαι στο γυμναστήριο, είτε στρώνεις τα κρεββάτια, δημιουργεί νέα κύτταρα στον εγκέφαλο και στα ζωητικά όργανα, ρυθμίζει τη καρδιά και ανεβάζει τη λίμπιντο . Η αδράνεια τα σκοτώνει. Γι αυτό συνιστούν χειρωνακτική εργασία ή έντονη άσκηση σε όσους έχουν στενοχωριες
Κάτσε βρε lemon, από την Παρασκευή μας έφτασες στην Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος. Το Σαββατοκύριακο;
Αδράνεια;
Καλησπερα lemon
απο φιλη βρηκα το μπλογκοσπιτο σου και ηρθα. μια καλησπερα να αφησω και εχεις δικιο οσον αφορα την γυμναστικη. ο οργανισμος εκρινει σεροτονινη, μπορει και αλλες ορμονες, που μας κανουν να νοιωθουμε καλα
σημ. το Προζακ δεν κυκλοφορει πια, το αντικατεστησαν αλλα οπως το Λαντοζ κουλουπου.
το γατακι ομορφο!!!!
λαθος, απο τα Ασπρα Κοχυλια σε βρηκα.
και εχεις προσκληση...
οχι μπλογκοπαιχνιδο και τετοια.
στο mail σου.
Δημοσίευση σχολίου