Ξέχασα πως κάνουν ποστ.Έχω καταπιεί έναν λογοκριτή, έχω μια κλειδαριά στα χείλη μου, στο μυαλό μου, στα δάχτυλά μου.
Όμως είναι Χριστούγεννα και τραγουδάω καθώς οδηγώ, καθώς σερφάρω.
Θυμάσαι, Πανδωρίτσα, εκείνα τα χριστούγεννα που περάσαμε μόνες online, μ΄αυτό το screen saver, ανταλλάσσοντας χριστουγεννιάτικες εικόνες (και σκέψεις); Ε, λοιπόν, τι ωραία που τώρα είναι τώρα και δεν είναι πια τότε!
* * * * * * *
4 σχόλια:
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΕΙΧΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΩ.
Τον λογοκριτή να εξαφανίσεις κι την κλειδαριά αν λύσεις. Α, και να λέμε ευχαριστώ που υπάρχουμε από τύχη σ' ένα μεγάλο ποσοστό!
Παραμυθένια η εικόνα! :)
Και το τότε και το τώρα καλά είναι. Φτάνει να σου δίνουν μικρές χαρές.
ναι σαν τις γριες τοτε ηταν καλυτερα απο το χτες και τετοια! συμφωνω με τον λακη !
(καποιος απο παλια)
Δημοσίευση σχολίου