Αυτό το σαλιγκαράκι, πρέπει να ήρθε στο σπίτι με τα μαρούλια για το φρικασέ της Δευτέρας του Πάσχα. Έκτοτε, άλλες δυό φορές κατάφερε να φτάσει μέχρι εκεί πάνω και, πάνω που το έβλεπα, το ‘ριχνα ξανά πίσω στη σακούλα-ως μικρό, τζούφιο κι άχρηστο. Σήμερα ήταν η τρίτη και τυχερή του! Βρέθηκε απ’ το μπαλκόνι στα χόρτα του διπλανού. Τώρα πρέπει να έχει κλειστά τα ματάκια του, όχι γιατί νύχτωσε, αλλά για να απολαμβάνει καλύτερα την επαφή με την υγρασία μέσα στις πρασινάδες και την μυρωδιά της άνοιξης!* * * * * * *
5 σχόλια:
Επίμονο το σαλιγκαράκι! Αφού είχε καλό τέλος χαλάλι του.
Θα θελα να μουν σαλιγκάρι μες τις πρασινάδες!
Με ματακιά τέτοια :
Και χωμένο μες στα χωμάτα, τις ρίζες και τα φύλλα:)))
Αν και ακόμα δεν είναι πρώτη...
Καλό σου μήνα και καλή Πρωτομαγιά:)
Thank you for your kind words.We will.Let's keep in touch!Bless you forever.
Τυχερό σαλιγκαράκι!Δεν τα καταφέρνουν όλοι επειδή επιμένουν.Πως θα νιώθει τώρα άραγε;Πόσο μεθυστική θα είναι η αίσθηση της ελευθερίας του..Καλό σου μήνα Lemon
ο επιμένων νικά! (οχι πάντα βεβαίως)..
τυχερό σαλιγκαράκι....
το κάνω κι εγω οταν τα βρίσκω μεσα στα χόρτα που φέρνω απο το χωριό, αλλά χθές προχώρησα πιο πολύ.
εβαλα μέσα σε μια γλάστρα στο μπαλκόνι μια μικρή ...ψαλιδουλα (ετσι τις λέμε) που είχε έρθει αθήνα μαζι με τις αγκινάρες.
καλή εβδομάδα
Δημοσίευση σχολίου