νύχτες μάγεμα

Είναι μεσάνυχτα τώρα. Βαθμοί 27 στην καμαρά μου στο Μαρούσι!Έξω φεγγάρι μάγεμα. Σωστό αυγουστιάτικο φεγγάρι, "παρ΄ολίγο νά ΄ναι μέρα" όπως λεει και το τραγούδι. Εχω ανοιχτό το παράθυρο και βλέπω τη θάλασσα της Γλυφάδας να χρυσίζει αριστερά, και το φάρο της Ψυττάλειας ν΄αντιμάχεται του κάκου με το φεγγάρι, στα δεξιά μου. Ως πότε θα βαστάξει αυτό το θαύμα που πάει να μας μουρλάνει μήνες τώρα. Ζούμε (φαντάζομαι και οι άλλοι) σαν αποναρκωμένοι, μαγεμένοι, τρισμακάριοι γιατί ζούμε, απλώς και μόνο... Όλη η τραγικότητα τριγύρω μας έχει σβήσει-η φανερή κι η αφανέρωτη. Ξέρω πως οι δουλειές όσο πάνε λιγοστεύουν, πως ο κόσμος έχει αρχίσει και πεινάει, πως ο στρατιωτικός σύνδεσμος διαλύθυηκε, πως διχόνοια έχει αρχίσει να παρατηρείται ανάμεσα στους στρατιωτικούς, πως η δημοκρατία είναι ένα όνομα, πως το οικονομικό μας χάος ύστερ΄απο λίγους μήνες θα τα σαρώσει όλα, πως θα σαρώσει όλους εμάς... Κομμάτια να γίνουν όλα... Οι μέρες είναι θάματα κι οι νύχτες μάγεμα. Δε σ΄αφήνουν ουτε στιγμή να συλλογιστείς τέτοια πράματα ή να τα πάρεις στα σοβαρά. Για κάποιον άλλο τόπο θα πρόκειται, και νόμισαν μερικοί ανίδεοι πως είναι για την Ελλάδα. Εδω γιορτάζει το σύμπαν, έβαλε ο Θεός τα λαμπριάτικά του. κοιμάσαι μ΄ανοιγμένο παράθυρο κι ανασαίνεις την πνοή του πεύκου, μια παρέα παρακάτω με κιθάρα τραγουδάει τραγούδια της αγάπης στο φεγγέρι...
Κακότυχε Σεφέρη με το συνάχι σου μες στην ομίχλη της Λόντρας!
Γειά-Χαρά
Γιώργος

* Απόσπασμα από επιστολή του Γ.Κ.Κατσίμπαλη στον Γ.Σεφέρη, από την αλληλογραφία τους 1924-1970, που εκδόθηκε πρόσφατα από τον Ίκαρο, με τίτλο "Αγαπητέ μου Γιώργο".

* Η φωτογραφία.


* * * * * * *