Μερικές ώρες, σαν τώρα που τα λέμε, σκέφτομαι πως άμα ζυγίσεις όλα τα καλά κι όλα τα κακά στη ζωή, βαραίνουν τόσο τα άσχημα η γκρίνια, τα αδιέξοδα, το στριμωξίδι, που καλύτερα θα ήταν να μπορούσες να κλείσεις τα μάτια και να σκεφτείς δε θέλω άλλο και να δωθεί ένα τέλος.
Μερικές φορές η ησυχία δεν είναι ωραία, το ψυγείο μόνο ακούγεται να γουργουρίζει κι η χύτρα με τον αρακά να σφυρίζει υπόκωφα. Το χρώμα της κουζίνας είναι τόσο ενοχλητικά καφεκίτρινο, το φως της οθόνης τόσο ενοχλητικά δυνατό, καμία σκέψη καφέ (ακόμα και σε χριστουγεννιάτικη κούπα των starbucks), βιβλίου, ευρωπαικής πρωτεύουσας ή καλοκαιριού, δεν φαίνεται ικανή να ισορροπήσει την τραμπάλα.
Γύραμε προς το τίποτα δε θέλω, μόνο να κλείσω τα μάτια και να κοιμηθώ, να ξεχάσω να σκέφτομαι.
Κάποιου είδος νεύρωση/ψύχωση είναι αυτό, ούτε που ξέρω πως τα λένε, ξέρω μόνο πως γίνεται όταν έχω να πάρω αποφάσεις, από μικρές του στύλ να πάω σουπερ μάρκετ σήμερα ή αύριο, μέχρι μεγαλύτερες-να πάω ταξίδι τώρα ή άστο γ' άλλη φορά, και πότε και πού.
(*) Eartha Kitt or Kylie Minogue
* * * * * * *
8 σχόλια:
Πόσες φορές δεν έχουμε βρεθεί σ΄αυτήν την κατάσταση? Θα περάσει... ;)
Δίκιο έχει η Ρενάτα. θα περάσει. Και θα σε παρηγορήσει η σκέψη ότι έρχονται Χριστούγεννα.
Άσε που κατά βάθος το γουργουρητό του ψυγείου έχει κάτι καθησυχαστικό. Ήταν εκεί εχτές και θα είναι κι αύριο.
Την τελευταία φορά που σκεπτόμουν κάπως έτσι ένας σοφός μου είπε ότι το μυαλό μου τρέχει πιο γρήγορα από την καρδιά μου. Αυτό μόνο φταίει, μου είπε. Aρχισα γιογκα....
Το στριμωξίδι οδηγεί σε απλωταριές του Νου και στο ξέφωτο που λέγεται Καρδιά!
Υπομόνεψε!
Εγώ θα έλεγα να πας ταξίδι... ΤΩΡΑ... χωρίς κάποιον προορισμό...
agapimeni m 8eia .....ξερω οτι δεν καταλαβενεισ τα αγγλικα οποτε γραφς ελληνικα ....θελω να ρωτησω.... τ lemon πανω απο την φωτο σοθ εσυ το εκανες εγινες και grafitou τωρα???? εε????φιλακια (L) chriso0ola...
Εγώ το λέω Χριστουγεννιάτικη κατάθλιψη, για τη περίπτωσή μου τουλάχιστον.
Μην δίνεις σημασία, κάνε πως δεν την βλέπεις.
Φτιάξε κανένα μελομακάρονο, κανέναν κουραμπιέ. Φτιάκε ΔΙΠΛΕΣ!!!! Μαρέσουν πολύ.
Φιλάκια.
Υ.Γ.: Σήμερα θα πάω με τα κορίτσια από το Σοφούλη σε ένα μαγαζί που "δεν είναι του επιπέδου μας" χεχεχεχε
να σου πω κάτι λεμονιά;
μετά από πολύ ψυχανάλυση , μπουκάι και γιόγκα;
Εμείς επιλέγουμε τι είναι αυτό που θα βαραίνει , η γκρίνια ή οι χαρές.
έχουμε και από το ένα και από το άλλο , και ευτυχώς έχουμε και την επιλογή και ας φαίνεται ακατόρθωτη, υπάρχει!
roxanne
Δημοσίευση σχολίου