αξία ανεκτίμητη

Το στολιδάκι (ακόμα ένα, τι θα τα κάνεις όλα αυτά, τζάμπα λεφτά, και δεν στολίζεις καν δέντρο παρά τα αραδιάζεις παντού μέσα στο σπίτι... Ε, πάψε λοιπόν, ότι θέλω κάνω, σιγά τα λεφτά, δεν θα κάνουμε κουβέντα τώρα για τρεισήμισι ευρώ...) το πήρα πριν λίγο και είναι το πρώτο που αγόρασα φέτος (Οκ, θα προσπαθήσω να συγκρατηθώ, να μην πάρω άλλο, το ξέρω πως είναι άχρηστα, πως μόνο χώρο πιάνουν... Αλλά τι να κάνω, ήμουν λίγο κακοδιάθετη, και το μαγαζί με τα χριστουγεννιάτικα είναι δίπλα στο σούπερμαρκετ, και δεν είχα γάλα για αύριο οπότε έπρεπε οπωσδήποτε να πάω, και είχε νυχτώσει γιατί έφυγα αργά από τη δουλειά και γιατί νυχτώνει νωρίς με την αλλαγή της ώρας, και το μαγαζί -το χριστουγεννιάτικα- ήταν φωτισμένο εντελώς, δηλαδή όχι απλά ανοιχτό αλλά σου έμπαιναν στο μάτι ένα σωρό κόκκινα και πράσινα και χρυσαφιά... Είπα ας μπω μέσα σήμερα, μια ματιούλα να ρίξω, τα ψώνια δεν ήταν βαριά, λόγο να βιαστώ να γυρίσω σπίτι δεν είχα, ας μπώ σήμερα, μια φορά για φέτος, για το καλό...