θάλασσα είναι, ή ουρανός;

O Σεζάν ζωγράφισε πολλές νεκρές φύσεις-φρούτα, φρούτα, τραπέζια, υφάσματα, κανάτια, ποτήρια- κι εμένα δε μ' αρέσουν καθόλου οι νεκρές φύσεις, μου φαίνονται ακριβώς αυτό, νεκρές: σα να ζωγραφίζεις για να δεις αν μπορείς να ζωγραφίσεις κατι που έχει σταθεί και σου ποζάρει, κι όχι για να δείξεις σε κάποιον κάτι υπέροχο, που σου άρεσε, για να το μοιραστείς και να το διατηρήσεις.

Το στυλ του, επίσης, δεν μου αρέσει πολύ: είναι κυβιστικό (σαν του Πικάσσο-δεν μπορώ να το αναλύσω περισσότερο αυτό, δεν έχω γνώσεις), αλλά είναι εντελώς χαρακτηριστικό του.

Αυτό που μου αρέσει πολύ είναι τα χρώματά του: καφε-μπεζ-κιτρινα-πράσινα, ήρεμα, διακριτικά, δε σου μπαίνουν στο μάτι, δε φωνάζουν μέσα στ' αυτί σου, στέκονται ήσυχα, όμορφα, ρεαλιστικά κι απλά, κι αν τους ρίξεις τη ματιά σου, ευφραίνεσαι αναπάντεχα.