Ω, μα τώρα θα απολαμβάνεις πολύ περισσότερο τον καφέ, θα είναι the real one, η αληθινή γεύση, χωρίς φρου-φρου κι αρώματα!
Δεν αστειεύομαι καθόλου, κάτσε να σου πω κανά δυό εμπειρίες μου.
Πρώτον, η φίλη μου που είναι ειδική στον καφέ (με δικό της cafe-bar και σεμινάρια επί της κατασκευής του), μου είπε πως για να καταλάβεις αν είναι "καλός" ο καπουτσίνο σου, πρέπει να τον πιείς σκέτο. Αν πίνεται σκέτος, τότε εκτός που είναι καλοφτιαγμένος, δεν θα τον θελήσεις ποτέ ξανά αλλιώς.
Δεύτερον, η μαμά μου πάντα έλεγε πως ο γνώστης του καφέ, ο μερακλής, τον πίνει σκέτο για να απολαύσει ανόθευτη τη γεύση του. Και οτι, μικρή είσαι (ήμουν) ακόμα, όσο μεγαλώνεις θα λιγοστεύεις τη ζάχαρη, θα δεις, μέχρι που θα την μηδενίσεις...
Και τρίτον (και καλύτερον) πριν 10 περίπου χρόνια, σε μια περίοδο που ένιωθα πως είχα χάσει τη ζωή κάτω από τα πόδια μου, ένας άνθρωπος που ήξερα μόλις 2 μέρες, πήρε την πρωτοβουλία να παραγγείλει τον καφέ μου black, λέγοντάς ότι έρχεται η ώρα στη ζωή μας που μερικά πράγματα τα παίρνουμε black, σκέτα, τα δεχόμαστε (τα καταπίνουμε) όπως είναι, χωρίς φιοριτούρες και μεταμφιέσεις, χωρίς πια να κοροιδεύουμε τον εαυτό μας.
Αυτό δεν το ξέχασα ποτέ, ποτέ, ποτέ, κι έρχεται αυτόματα στο μυαλό μου όποτε τρώω καμιά κατραπακιά: οκ Δεσποινούλα, μπορούμε κι αυτό να το δεχτούμε. Οκ, it stinks, αλλά εμείς εδώ, το βλέπουμε με ανοιχτά τα μάτια και αντέχουμε!
Λοιπόν, συγνώμη για την πολυλογια, αλλά εγώ πίνω τον καπουτσίνο μου σκέτο και τον απολαμβάνω.
Για μένα το βήμα απεξάρτησης θα ήταν να ζήσω χωρίς του, αλλά για την ώρα δεν μπορώ, υποφέρω.
Μα, το βλέπω αισιόδοξα, από την άλλη μεριά: γιατί να βασανίζομαι; Πόσα χρόνια θα ζήσω ακόμα, πόσους καφέδες δικαιούμαι; Ε, θα τους πιώ όλους!
* bliss: ο καλύτερος, καλύτερος καφές του κόσμου
* sugarless: το σχόλιο που έγινε ποστ
7 σχόλια:
Εγω πριν χρονια, με αφορμη μια διαιτα εκοψα την ζαχαρη απο τον καφε. Και η αληθεια ειναι οτι πλεον δεν μπορω ουτε ελαχιστη ζαχαρη στον καφε μου.
Βεβαια στις υπογλυκαιμιες μου μ'αρεσει να γεμιζω τον καφε μου με γαλα :) Γαλα με καφε πινω, οπως με κοροιδευει και ο αντρας μου.
Και οταν εκοψα και το τσιγαρο, απολαυσα ακομη περισσοτερο την γευση του καφε μου. Αλλοι χωρις τσιγαρο κοβουν και τον καφε. Σε εμενα λειτουργησε αναποδα. Πλεον μου αρεσουν ακομη περισσοτερο οι καφεδες :)
Στο bliss πας συχνα απο ο,τι καταλαβα :)
Εγω μονο 2-3 φορες, με αφορμη την εκθεση της candyblue με τα κολαζ της :)
Καλη εβδομαδα!!
Dee Dee μένω στην Αθήνα, αλλά όποτε έρχομαι στη θεσσαλονίκη προσπαθώ να περάσω για καφέ από το bliss-είδες τι αριστούργημα μου έφτιαξε τώρα το Μάρτιο που ήρθαμε για το φεστιβάλ; Είναι καλιτέχνης, και στη γεύση και στην εμφάνιση!!
Ωωωω, θα ήθελα να πίναμε εκεί έναν καφέ, να σου πω... μου έλειψε σήμερα που το σκέφτηκα τόσο πολύ...
ξεκαρδίστηκα με τις τελευταίες σου φράσεις !!
ροξάν
εγραφα εγραφα εγραφα και με πεταξε.. αχ
θα ξαναγραψω μονο αυτο
lemon πρεπει να παρεις απο το χερακι και να με πας στο bliss, να φυγει το απωθημενο μου ;)))*
Ξέρεις τι μου΄ κανες τώρα ε? Το ΣΚ ήμουν στη Θεσσαλονίκη. Εκεί έκοψα τη ζάχαρη από τον καφέ!!! Με βλέπω να πηγαίνω ξανά σύντομα και να πίνω καφέ (σκέτο) στο Bliss...
M'εκανες να κοκκινισω αλλα χαιρομαι τοοοοσο πολυ!
♥
To blissaki δεν κάνει μόνο τον καλύτερο καφέ, μας κακομαθαίνει με κάθε τρόπο: http://blissthessaloniki.blogspot.com/2011/04/strawberry-party.html (προλαβαίνετε νομίζω...)
Δημοσίευση σχολίου