αυτά τα πράγματα της κάθε μέρας είναι που με πονάνε πιο πολύ. Σαν μια ροζ ρόμπα που λίγο ξέβαψε στο πλύσιμο ή στον ήλιο; που τη φοράει κάθε μέρα και είναι κομμάτι της πια σαν την αναπνοή της. αυτά τα πράγματα της κάθε μέρας είναι που με πονάνε πιο πολύ , αυτά που είναι και δεν τα ξέρω και τα άλλα που δεν θα γίνουν , και αυτά που θα γίνουν και δεν θα είμαι εκεί. τα πράγματα της κάθε μέρας. σταματάω ή καλύτερα σκάω.
βρήκα το after life που είχες γράψει ον λάιν και θα το δω το βράδυ.
θα έρθω μια μέρα χωρίς συνταγή γιατρού να σου ζητήσω ταινίες και βιβλία για θεραπεία.
φιλιά και χαίρομαι που βλέπεις το ροζ και το υπέροχο. και εγώ ;)
τρυπάει με τα μάτια της τον μεγεθυντικό φακό και γίνεται ένα με τις σελίδες του βιβλίου, έχει αφεθεί να την ταξιδέψει, κι όλο αυτό το υπέροχο συναίσθημα δεν έχει όριο ηλικίας
2 σχόλια:
αυτά τα πράγματα της κάθε μέρας είναι που με πονάνε πιο πολύ.
Σαν μια ροζ ρόμπα που λίγο ξέβαψε στο πλύσιμο ή στον ήλιο; που τη φοράει κάθε μέρα και είναι κομμάτι της πια σαν την αναπνοή της.
αυτά τα πράγματα της κάθε μέρας είναι που με πονάνε πιο πολύ , αυτά που είναι και δεν τα ξέρω και τα άλλα που δεν θα γίνουν , και αυτά που θα γίνουν και δεν θα είμαι εκεί.
τα πράγματα της κάθε μέρας.
σταματάω ή καλύτερα σκάω.
βρήκα το after life που είχες γράψει ον λάιν και θα το δω το βράδυ.
θα έρθω μια μέρα χωρίς συνταγή γιατρού να σου ζητήσω ταινίες και βιβλία για θεραπεία.
φιλιά και χαίρομαι που βλέπεις το ροζ και το υπέροχο. και εγώ ;)
ροξάν
τρυπάει με τα μάτια της τον μεγεθυντικό φακό και γίνεται ένα με τις σελίδες του βιβλίου, έχει αφεθεί να την ταξιδέψει, κι όλο αυτό το υπέροχο συναίσθημα δεν έχει όριο ηλικίας
εύχομαι!
Δημοσίευση σχολίου