ας φτιάξουμε τον κόσμο όπως τον θέλουμε

Είπα στην ψυχή μου μείνε ακίνητη, και περίμενε δίχως ελπίδα,
γιατί η ελπίδα θα είναι ελπίδα για το λάθος πράγμα. Περίμενε δίχως αγάπη,
γιατί η αγάπη θα 'ναι αγάπη για το λάθος πράγμα. Υπάρχει κι η πίστη,
μα η πίστη κι η αγάπη κι η ελπίδα είναι όλες στην αναμονή.
Περίμενε χωρίς σκέψη, γιατί δεν είσαι έτοιμη για σκέψη:
Έτσι το σκοτάδι θα γίνει φως, και η ακινησία χορός.

- T.S. Eliot, from “East Coker"

* * *

22:30
Tρώω κρύα μακαρόνια με καυτερή σάλτσα πιπεριάς, μεταφράζω ένα ποίημα του Έλιοτ, ονειρεύομαι το δεύτερο ταξίδι στη Σεβίλλη-πριν καν ακόμη φύγουμε για το πρώτο. Οι λέξεις με μαγεύουν: ο Γουαδαλκιβίρ, ο Σεφέρης σ' ένα ξενοδοχείο του '60 στην Αίγινα, όχι δεν θέλω πολλά για να παραμυθιαστώ. Εξάλλου από μικρή το είχα αυτό, όταν το έξω δεν ήταν της αρεσκείας μου, έλεγα έλα τώρα, κλείσε την πόρτα κι ας φτιάξουμε τον κόσμο όπως τον θέλουμε (μαρία αντουανέτα).