όλο χρώματα

Δε σ' αγαπώ παρά μόνο γιατί σ' αγαπώ.
Πηγαίνω απ' το να σ' αγαπώ στο να μη σ' αγαπώ
απ' το να σε περιμένω στο να μη σε περιμένω
η καρδιά μου κινείται από το κρύο στη φωτιά.

Δε σ' αγαπώ παρα μόνο γιατί είσαι συ αυτός που αγαπώ.
Σε μισώ βαθειά, και μισώντας σε, σκύβω μπροστά σου,
και το μέτρο της μεταβαλλόμενης αγάπης μου για σένα
είναι πως δε σε βλέπω μα σ' αγαπώ τυφλά.

Ίσως το φως του Γενάρη να καταβροχθίσει
την καρδιά μου με τις βάναυσες ακτίνες του,
κλέβοντάς μου το κλειδί για την αληθινή ηρεμία.

Σ' αυτό το σημείο της ιστορίας εγώ είμαι αυτός που
πεθαίνει, ο μόνος, και θα πεθάνω απ' αγάπη επειδή σ' αγαπώ,
επειδή σ' αγαπώ, Αγάπη, σε φωτιά και σε αίμα.

* * *

Το ποίημα του Πάμπλο Νερούδα το βρήκα στο 500 top poems του Poem Hunter, απ' αλλού οδηγούμενη και ψάχνοντας για άλλο ποίημα.
Τόση φωτιά και τόση αγάπη, μέσα σε μια μέρα τόσο γκρί, ε;
Η φωτογραφία είναι του φθινοπώρου και των χρωμάτων.