5.10.11

νησίδες και σωσίβια

Η σκέψη, ας πούμε, ότι αύριο θα ανακοινωθεί το νόμπελ λογοτεχνίας, είναι αρκετή για να ξεκολλήσω ξαφνικά/επιτέλους από τη σκέψη της δουλειάς και την αυτολύπηση.
Δεν είναι πως έχω σε εκτίμηση τα νόμπελ, όχι... Αλλά ξαφνικά να, λογοτεχνία, μια λέξη καταπραυντική σαν κοτόσουπα. Που την ακούς και λες ναι βρε παιδί μου, λογοτεχνία. Αρκετά με τις κουβέντες, την έκθεση και την αυτοκριτική.

* η φωτογραφία

1 σχόλιο:

ναυτίλος είπε...

Έτσι είναι, ακριβώς έτσι! Λογοτεχνία και πάλι λογοτεχνία, μπας και ξεκολλήσουμε από την καθημερινή μιζέρια...