24.1.12

πάπιες στην κουβέρτα

Σκιά πίσω από τις χρυσούφαντες κουρτίνες
και τα αραχνούφαντα μεταξωτά παραπετάσματα.
Κάτω από τη στολισμένη με πάπιες κουβέρτα
λησμονιέται το παγωμένο κρύο των μοναχικών βραδιών.
Λησμονιέται επίσης η μάταιη αναμονή και τα δάκρυα
των φτωχών λουλουδιών που αναζητούν τον έρωτα.
Μια φορά αν δοκιμάσει κανείς την απόλαυση, η καρδιά αισθάνεται μεθυσμένη
και αυτή τη γλυκύτητα θέλει να την κρατήσει για πάντα.


Θέλω γράψω κι άλλα γι'αυτό το βιβλίο. Που το ξεκίνησα σήμερα το πρωί στο μετρό και το τελείωσα το βράδυ στο κομωτήριο. Που το έκλεινα όταν νόμιζα πως κάποιος δίπλα μου μπορεί να διαβάσει τι διαβάζω. Που δεν είναι καθόλου λογοτεχνία, αλλά έχει αυτή την παράξενη κινέζικη χρήση των λέξεων που γίνεται ποίηση, αυτόν το περίεργο ερωτισμό που δεν ξέρεις αν είναι αφέλεια, χυδαιότητα ή το απόγειο του έρωτα. Απολαυστικό.

4 σχόλια:

Κάποιος είπε...

H antithesis αφαιρεί, στοργικά, την κρούστα της αδικαιολόγητης οργής του κόσμου. Και τότε η ανθρωπιά αναδύεται αφού έχει αλλάξει ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα.

http://www.youtube.com/watch?v=n4RjJKxsamQ&ob=av2e

Ανώνυμος είπε...

Mοιάζει ΓαλλοΚινέζικο προξενοιό!!!;

Σταυρούλα είπε...

Αφού σου βγήκε καλό, χαίρομαι :)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Η κινεζική λογοτεχνία -παντελώς άγνωστη στους ευρωπαίους- μου έγινε γνωστή με αφορμή τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου στη Θεσ/νίκη. Εντυπωσιάστηκα. Από τις παρομοιώσεις, τις φιλοσοφικές θέσεις που ανακατεύονται μέσα στις περιγραφές, τη λιτότητα των λέξεων μα όχι των βαθύτερων νοημάτων...