11.7.12

χαίρω πολύ κύριε Βάλσερ (*)

...Τα μαθήματα έχουν έναν σκοπό, να μας διδάξουν υπομονή και πειθαρχία, πράγματα δηλαδή που δεν σου εξασφαλίζουν καμία, ή σχεδόν καμία, επιτυχία. Ίσως σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο, αλλά και τί μ'αυτό; Θα σου δώσουν οι εσωτερικές κατακτήσεις σου να φας; Εγώ θα 'θελα να είμαι πλούσιος, να κυκλοφορώ με άμαξες και να ροκανίζω τα λεφτά μου.
...Είναι άνθρωπος με αρχές, έχει πιαστεί γερά στη σελα του αλόγου που το λένε ικανοποίηση, ομως σε τούτο το άλογο δεν ανεβαίνεις αν θέλεις να ξεχυθείς καλπάζοντας στη ζωή.

~ Ρόμπερτ Βάλσερ, Γιάκομπ Φον Γκούτεν (... αυτό το όνειρο που ονομάζουμε ανθρώπινη ζωή...)

(*) Θα ήθελα να είχατε γράψει κι άλλα, να μην είχαν χαθεί/καταστραφεί τόσα από τα έργα σας.
Από την άλλη, ο τρόπος που σκέφτεται/γράφει ο Ρόμπερτ Βάλσερ μου θυμίζει πάρα πολύ τον Σάλιντζερ στον Φύλακα στη Σίκαλη. Και σκέφτομαι ότι ναι, είναι απολύτως ταιριαστό, αυτοί οι άνθρωποι που σκέφτονται έτσι, λένε ότι έχουν να πουν και τέλος. Δεν θέλει πολλά λόγια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: