Ανεβαίνοντας την Αγίου Μελετίου, επτά η ώρα το πρωί. Κατηφορίζει
βιαστικά στο αντίθετο ρεύμα μέσα στο σκοτάδι, σπρώχνοντας ένα καροτσάκι
σουπερ μάρκετ τιγκαρισμένο με παλιοσίδερα και χαρτόνια. Νύχτα. Κάθε λίγο
ανάβω το καλοριφέρ του αυτοκινήτου γιατί κρυωνουν τα χέρια μου, και
μετά το σβήνω πάλι γιατί ζεσταίνομαι. Φοράω δύο ζευγάρια γάντια: μάυρα,
με δάχτυλα, κι απο πάνω κόκκινα χωρίς δάχτυλα, που τα έπλεξε η μαμά μου
κι εγώ κέντησα πάνω τους χιονονιφάδες.
2 σχόλια:
Οι δυο όψεις αυτού που ζούμε.
εμείς και οι άλλοι.η πόλη μας.
Δημοσίευση σχολίου