Analyse To

Μια χρονιά, δεν θυμάμαι ακριβώς πότε, παρακολούθησα σχεδόν όλα τα ταινιάκια που γυρίστηκαν από μαθητές σχολείων της Θεσσαλονίκης (μόνο, νομίζω) στα πλαίσια του προγράμματος Πάμε Σινεμά. Τα περισσότερα είχαν διάρκεια γύρω στα πέντε με δέκα λεπτά, και, ανάμεσά τους υπήρξαν μερικά που με συγκόνισαν, που τα θυμάμαι μέχρι σήμερα.
Να μια φετεινή επτάλεπτη ταινία του 5ου Λυκείου Αθηνών.
Τα καθαρά τους μάτια και η αισιοδοξία τους, μου φέρνουν δάκρυα. Χαράς.