un taxi mauve

Οι εκδόσεις Χατζηνικολή. Ποτέ δεν πρόδωσαν κάποια επιλογή μου. Βουτάω, και κάθε φορά αναδύομαι μ' ένα νέο μαργαριτάρι στα χέρια της ζωής μου. Με όσα τόσα μειον, στη μετάφραση, στην εκτύπωση, στην ποιότητα του χαρτιού, παρολαυτά τα περίεργα βιβλία τους πάντα μου τραβούσαν την προσοχή. Γνώρισα έτσι τον Μπρους Τσάτουιν-έχω σχεδόν τα άπαντα του (και τη βιογραφία του από τον Νίκολας Σαίξπηρ). Το Τι γυρεύω εδώ είναι στο λίστα με τα δέκα καλύτερα βιβλία μου. Ο Άρθουρ Καίσλερ-Ξένος στην Πλατεία, ο Ζακ Λακκαρίερ-Συγγραφική Πορεία, ο Jose Freches-Τα νησιά των Αθανάτων (τόμοι 3), ο Μισέλ Ντεόν-ααα-Τα Άγρια Άλογα, ναι, αλλά κυρίως, κυρίως το Ένα Μωβ Ταξί.
Μια κατάσταση περίεργη. Βιβλία παλιοκαιρισμένα, με γυαλιστερά και κάπως κιτσάτα εξώφυλλα. Με κόσμους ολόκληρους μέσα τους. Βιβλία που εκδόθηκαν αποκλειστικά για το περιεχόμενό τους. Θησαυροί.