6.7.14

stroszek

Δεν θυμάμαι να πω σχεδόν τίποτα για την υπόθεση αυτής της ταινίας. Μόνο ότι βγήκα από την προβολή έκθαμβη και ότι (κυρίως αυτό) από τότε πολλές (πολλές, όμως) φορές η ατμόσφαιρά της έχει παρουσιαστεί ξαφνικά μπροστά μου, σαν ένας τόπος όπου έζησα, που τον νοσταλγώ, και όπου κάποτε θα ξαναγυρίσω.

~ η ταινία

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

<...σαν ένας τόπος όπου έζησα, που τον νοσταλγώ, και όπου κάποτε θα ξαναγυρίσω.>

Μα η ταινια δειχνει την μανια των
Αμερικανων με τα τα Σαπραιμ Δανεια
απο τοτε-1977- καιτην οποια δυστυχως αντιγραψαμε κι εμεις οι Ευρωπαιοι. Με τις σημερινες συναιπειες , τις ολεθριες.
Η μηπως ηταν αλλο το ονομα της ταινιας;
ντινα

lemon είπε...

Δεν θυμάμαι για δάνεια, ότι γράφω το εννοώ κυριολεκτικά, ότι χωρίς να θυμάμαι την υπόθεση, νιώθω σαν να έχω ζήσει μέσα στην ατμόσφαιρα της ταινίας. Δεν ξέρω το γιατί. Υποθέτω ότι είναι θέμα δύναμης της σκηνοθεσίας.