7.9.24

7.9.2024


 

Αυτό που έχω να πω είναι για ταινία αλλά έχει σχέση και με βιβλίο.
Είδα πριν λίγο καιρό ότι μεταφράστηκε στα ελληνικά το Βιβλίο του Καλοκαιριού της Τόβε Γιάνσσον η οποία είναι κυρίως γνωστή ως σχεδιάστρια των (παγκοσμίων γνωστών αλλά λατρεμένων σε βαθμό υστερίας στις σκανδιναβικές χώρες) moomins και χάρηκα πολύ γι΄αυτό.
Ε λοιπόν πριν λίγο είδα ότι έγινε και ταινία με πρωταγωνίστρια την Γκλεν Κλόουζ και θα κάνει πρεμιέρα στις 12 Οκτωβρίου στο BFI London Film Festival! Υποθέτω ότι σύντομα θα φτάσει και στα χέρια μας 🙂
Σας συστήνω το βιβλίο στα αγγλικά, στα ελληνικά ή σε όποια γλώσσα προτιμάτε γιατί το αγάπησα πολύ και μου έχει μείνει αξέχαστο! Μην περιμένετε βέβαια καμία τρομερή ιστορία ή περιπέτεια. Είναι σκηνές από τα καλοκαίρια μιας μικρούλας με τη γιαγιά της σ΄ένα έρημο νησί της Σουηδίας.

7.9.2024

Μαθηματικά~
Σάββατο πρωί και προσπαθώ να αποφασίσω τι θα διαβάσω άμεσα και τι αργότερα (και ποιο θα πάει στο κομοδίνο για βραδινό διάβασμα, ποιο στην τσάντα για να το κουβαλάω μαζί μου έξω και ποιο θα ξεφορτωθώ).
Ανοίγω τη Σιμόν ντε Μπωβουάρ και βρίσκω πρώτα τη σφραγίδα της Πρωτοπορίας -άραγε πότε να το αγόρασα αυτό το βιβλίο; Είναι σίγουρα πριν το 2006-2007 (δεκαοχτώ χρόνια!) γιατί το κουβάλησα από Θεσσαλονίκη στην Αθήνα και μετά στο Ρέικιαβικ. Με συνδυασμούς γεγονότων και υπολογισμούς καταλήγω ότι πρέπει να αγοράστηκε κάπου ανάμεσα στο 1994 και το 2004 (σχεδόν τριάντα χρόνια!). Και στέκεται ακόμα αδιάβαστο.
Όμως αυτό που με τάραξε περισσότερο, αν μπορώ να το πω έτσι, είναι η σημείωση μου: η Σιμόν ντε Μπωβουάρ πέθανε στα 78 της και ο Σαρτρ στα 74!
Πάλι υπολογισμοί: έχω 20 χρόνια μέχρι τα 78 και λιγότερα μέχρι τα 74. Αν σταθώ τυχερή. Αν πάλι έχω τα γονίδια της μαμάς μου και την τύχη της (λέμε τώρα) έχω μπροστά μου 35 χρόνια και βάλε. Αλλά μπορείς να στηριχτείς σ΄αυτό και να πεις Άσε, θα το διαβάσω αργότερα;

Τέλος πάντων, νομίζω ότι έχω διάθεση για Παρισάκι. 

7.9.2024


 

Πολλές φωτογραφίες αλλά είμαι ενθουσιασμένη με το αποτέλεσμα και με τα χρώματα! Είναι κάπως με τη σειρά ώστε να φαίνεται ο τρόπος κατασκευής του: πλέξιμο, ύφανση, δέσιμο και λίγο ράψιμο. Μου πήρε δυο απογεύματα-και είχα όλα τα νήματα έτοιμα κομμένα στο σωστό μέγεθος και τις ακριβείς ποσότητες έτοιμες επίσης, και ένα σχέδιο με λεπτομερείς οδηγίες. Θαυμάζω πολύ αυτούς που σχεδιάζουν και γράφουν τέτοια σχέδια!

3.9.2024


 

Τρελός ήλιος σήμερα (και λίγο μόνο κρύο, 10 βαθμοί) 🫣
Είναι υπέροχος-αλλά το φθινόπωρο δεν μπορεί να κρυφτεί, έχει εμφανιστεί παντού, εδώ και μερικές ημέρες.
Κίτρινα φύλλα και κόκκινοι θάμνοι. Μ’ αρέσει πολύ αυτή η διαδικασία αλλαγής χρωμάτων, το πώς ένα δέντρο ή ένας θάμνος έχουν φύλλα σε πολλά χρώματα ταυτόχρονα.

3.9.2024


 

Δεν συνηθίζω να φτιάχνω εργόχειρα από kits (αν και, όσο μεγαλώνω τόσο πιο ενδιαφέρον -διότι εύκολο- μου φαίνεται).
Αλλά ήρθε στα χέρια μου αυτό, μαζί με τις οδηγίες, τα (ΥΠΕΡΟΧΑ) νήματα, ΚΑΙ τα εργαλεία που χρειάζονται.
Ήρθε στα χέρια μου ως δώρο από την ίδια την σχεδιάστρια 😳
Που την είδα πριν λίγες μέρες στο δρόμο στο Ρέικιαβικ και αφού δίστασα μερικές ώρες, μετά της έγραψα ότι την παρακολουθώ πολλά χρόνια στο ίνσταγκραμ. Και συναντηθήκαμε και περάσαμε ένα πρωινό μαζί μιλώντας συνέχεια 😊
Xandy Peters þúsund þakkir 🙏

27.08.2024


 

Το gingerbread shawl/piparkökur sjál/χριστουγεννιατικο σάλι λίγο πριν βγει από τις βελόνες.
Και μια χιονονιφαδα σαν πράσινο μπιζέλι 😜

22.08.2024


 

Σήμερα η φίλη μου μου έφτιαξε δύο καφέδες-γιατί ο πρώτος που μου έφτιαξε, ο μονός, μου φανηκε ελαφρύς. Και στους δύο έβαλε από μια δόση gingerbread σιρόπι-γιατί της είπα ότι χρειάζομαι κάτι μυρωδάτο χριστουγεννιάτικο.
Μπορεί να πέρασαν 37 χρόνια από τότε που διάβασα αυτό το βιβλίο; Να το αγόρασα μερικούς μηνες αφού μπήκα στην τράπεζα, όταν υπήρχε ακόμα Το κατώι του βιβλίου;
Έχει 9 βαθμούς με αέρα 32 χλμ/ώρα σήμερα στο μαγευτικό Ρέικιαβικ και το νιώθεις σαν να είναι 0 βαθμοί.

21.08.2024





Υπάρχει μια λέξη γι’αυτόν τον καιρό στα ισλανδικά-skítaveður, λέξη παγκόσμια, που είναι εύκολο να βρεις τι σημαίνει και να σου μείνει αξέχαστη 😅
Οι χρωματιστές, φωτεινές, γαλάζιες και πράσινες ηλιόλουστες ημέρες είναι σπάνιες, είτε χειμώνα είτε καλοκαίρι, γι’αυτό και είναι οι πιο πολυ-φωτογραφημένες και πολυ-ποστάρισμένες 🙃
Το σύνηθες, η καθημερινότητα, είναι αυτό το γκρι, σκοτεινό, χριστουγεννιάτικο κόζυ (είτε χειμώνα είτε καλοκαίρι…) 🥳

20.08.2024


 

Ας πω και για το δεύτερο από τα δύο μαθήματα που είχα σήμερα:
ο καθηγητής μας έστειλε χθες ένα μειλ ότι μάλλον έχει κόβιντ και δεν θα έρθει στην τάξη αλλά να πάμε στην αίθουσα όπου θα γίνει το μάθημα μέσω ζουμ. Όπερ και έγινε.
Στη φωτογραφία η αίθουσα μόνο με μαθητές.
Στις άλλες φωτογραφίες το "έξω" στις 13:10.

20.08.2024


Πρώτη μέρα του σχολείου σήμερα. Τρελός ήλιος, όλα τα παράθυρα ανοιχτά, καθόλου αέρας, θερμοκρασία έξω 7 βαθμοί.
Η καθηγήτρια στο μάθημα της λογοτεχνίας έδωσε στον καθένα μας μια λευκή Α4, μας έδειξε πώς να τη διπλώσουμε και ζήτησε να γράψουμε το όνομα μας έτσι όπως θέλουμε να μας απευθύνονται και να το έχουμε μπροστά μας στα μαθήματα. Τρομερά χρήσιμο σε μια αίθουσα με ανθρώπους με παράξενα ονόματα από διάφορα μέρη του κόσμου.
Ισλανδική λογοτεχνία στο δεύτερο έτος; ναι, μέσα στο "εξάμηνο" (που στην πραγματικότητα είναι 13 εβδομάδες) θα διαβάσουμε ένα βιβλίο λογοτεχνίας, ένα θεατρικό, δύο άρθρα και μερικά ποιήματα. Θα πάμε μια φορά στο θέατρο και θα έρθουν στην τάξη μια συγγραφέας, μια εικονογράφος βιβλίων, μια εργαζόμενη στην κρατική ραδιοτηλεόραση και ένας εργαζόμενος στο τμήμα του πανεπιστημίου που βοηθάει δωρεάν τους φοιτητές σε οτιδήποτε σχετίζεται με το γράψιμο. Η λογοτεχνία θα χρησιμοποιηθεί ως όχημα με σκοπό να μας κάνει να διαβάσουμε, να γράψουμε και να μιλήσουμε ισλανδικά-με αυτήν ακριβώς τη σειρά τα ανέφερε 3 φορές η καθηγήτρια (η οποία είναι στην ηλικία των ανεψιών μου).

14.08.2024


 

14.08.2024


Μερικές φορές (σπάνια, πολύ σπάνια πια) περνάει από μπροστά μου τυχαία κάποια εικόνα σαν αυτήν εδώ και ξαφνικά γίνεται κάτι, σαν να τραβιέται μια λαμαρίνα που σκέπαζε τον ουρανό και φωτίζεται όλος ο κόσμος κάπως αλλιώς. Δεν είναι ότι θα εμένα ποτέ σ’ ένα τέτοιο δωμάτιο, ότι ήταν το όνειρο μου, ότι το επιθυμώ, το νοσταλγώ ή το ονειρεύομαι. Όχι, τίποτα τέτοιο. Είναι κυρίως η υπενθύμιση ότι υπάρχουν -πράσινα δωμάτια με τζάμι για ταβάνι, παράξενες ζωές, η δυνατότητα να κάνεις ότι θέλεις.