7.3.06

όπως τα αρνιά, όπως οι λύκοι...


(Αντιγράφω από το edito του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου, στο LIFO της 16.02.2006)

Mικρή εκδρομή στο Brokeback Mountain
Οι δημοσιογράφοι της Guardian και της Telegraph που πήγαν να βρουν τη συγγραφέα Annie Proulx στο Ουαιόμινγκ, έπρεπε να διασχίσουν ερημιές απέραντες, όπου δε συνάνταγες ψυχή ζώσα.
Το ξύλινο σπίτι της είναι πολύ ψηλά σε μια βουνοπλαγιά, σαν φωλιά πουλιού-μένει μόνη, μακριά από τα τέσσερα παιδιά της και τους δύο άντρες της. Κάνει τις δουλειές του σπιτιού, γράφει, και μια φορά τη βδομάδα διασχίζει 100 μίλια, περνάει τα σύνορα του Κολοράντο και κάνει τα ψώνια της.
Από το σκιερό δωμάτιο της κουζίνας, που τη φωτίζουν τα αναμμένα κούτσουρα του φούρνου, διακρίνεις τις χιονισμένες κορυφογραμμές, τα έλατα, ακούς το δριμύ άνεμο στην άδεια γη.
Ξέρει ποια είναι, ξέρει τι κάνει. Άρχισε να γράφει στα 57 της χρόνια, κι αυτό φαίνεται: λέει αυτό που λέει με σιγουριά και λίγα λόγια. Δεν είναι Raymond Carver, έχει όμως κάτι από το σκεπασμένο λυρισμό του.

Περισσότερο απ όλα στο βιβλίο της, σε συνεπαίρνει η αμερικανική φύση.
Είναι τα ίδια τοπία που τόσο μυστικά φωτογράφισε ο Ansel Adams , ο Φωτογράφος της Αμερικής. Οι αγνοί, άγριοι δρόμοι, τα ανοιχτά βοσκοτόπια, το αίσθημα της ελευθερίας που νιώθεις στα βουνά. Τα ποτάμια με το ψάρεμα της πέστροφας, οι καταράκτες, τα δάση με τα έλατα κάτω από το διαυγές, παγωμένο φεγγάρι, ακόμη και οι πέτρες, σπαρμένες στη γη σαν θεότητες. Αυτή η φύση, η ίδια πρωταγωνιστεί στο Brokeback Mountain.
Είναι ο τόπος του μυστικού των καουμπόις, είναι ένα μυστικό καθαυτό. Ποιο μυστικό?

Όποιος από μας έχει ποτέ οδοιπορήσει μόνος σε ένα βουνό, για ώρες ή μέρες, με λίγο ψωμί και ντομάτες στο σάκο του, το ξέρει. Είναι το στάλαγμα μιας παράξενης αίσθησης, ζεστής και καθησυχαστικής, η αίσθηση ότι σε αυτόν τον όμορφο κόσμο, που τίποτα δεν τον ξεπερνά σε χάρη και αγνότητα και ελευθερία, και ίσως ένα αρχαίο πνεύμα κι άχραντο τον κατοικεί, εμείς που τον διασχίζουμε, έχουμε κάθε δικαίωμα να τον χαρούμε. Να γίνουμε ένα με το νερό που κυλά. Να απολαύσουμε το σώμα μας και τις επιθυμίες του, όπως τα αρνιά, όπως οι λύκοι.

Η άγρια ελευθερία της μοναξιάς. Το γεγονός ότι όταν είμαστε γυμνοί, ο ήλιος, το χώμα και τα μυρμήγκια δεν μας κρίνουν. Μας δέχονται και μας καταλαβαίνουν.

Είναι μια σημαντική Αμερικανίδα συγγραφέας που επειδή άρχισε αργά να γράφει, επιζητεί μόνο το ουσιώδες, κάνει μόνο χρήσιμα πράγματα και τώρα βρήκε το μπελά της με την επιτυχία. Στην προμετωπίδα του site της γράφει ότι ευχαριστεί πολύ αλλά δεν πρόκειται να δώσει άλλες συνεντεύξεις, όσα είπε είναι ήδη αρκετά, αν και όλοι παραπονιούνται ότι για την προσωπική ζωή της δε λέει τίποτα και όλα τα κρατάει μυστικά.

Δεν ξέρουν ότι εκεί πάνω στα βουνά, όλα τα μυστικά είναι μάταια.

(Η ασπρόμαυρη φωτό είναι του Α n s e l A d a m s).


* * * * * * *

8 σχόλια:

ellinida είπε...

Καλημέρα ! Τι ωραίο ποστ ! :)

Λαμπρούκος είπε...

Στ αλήθεια πολύ καλό.

Αλήθεια το Lifo κυκλοφορεί και στη Θεσσαλονίκη?

alombar42 είπε...

Δε μπορώ παρά να συμφωνήσω με τους "αποπάνω" :)

Τα παίρνεις όλα πολύ στα σοβαρά,
ήταν τα λόγια του ληστή.
Εχουν περάσει όλα αυτά,
πάει καιρός πολύς.

Εδώ απάνω στα βουνά
δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή
για ό,τι έχει κερδιθεί
για ό,τι έχει πια χαθεί.

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

καλημερουδια lemon!!
απαντω σημερις αυτο που αρωτηξες χτες!!!
σιγα μην σκασω τα ωραια μου ευρωπουλα, που τα μαζευω και με κοπο, σε μια τετοια ταινια!!!
τι θες δηλαδη να παω τον παππου να δει δυο αγορακια στα λιβαδια να τρεχουν με μπικουτι... και να φωναζουν μυγδαλα?..... καλε σουβλιστη θα με βρειτε.... ;)))

αερας είπε...

το καλο να λεγεται!

Περί κουζίνας και όχι μόνο είπε...

Είναι αλήθεια, τα βουνά έχουν μιά παράξενη γαλήνη και μιά ακόμα πιό παράξενη ιδιότητα να σου την μεταδίδουν.
Επίσης είναι αλήθεια οτι η Αμερικάνικη φύση είναι απίστευτης ομορφιάς, με τρομερές εναλλαγές σκηνικών από πολιτεία σε πολιτεία. (ξέρω, ξέρω νονά, γιατί δεν πήγα να ζήσω εκεί)
Νονά, Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο το ποστ. :)))))

Alpha είπε...

εχω φάει κόλημα με τον τσαγγαρουσιάνο από το 01.

δεν μπορώ να βρώ ένα κείμενο του που να ναι μέτριο.κι η πλάκα είναι ότι πέραν της φόρμας που κυριολέκτικα είναι ένα κράμα ποίησης και πρόζας στα πολύ high τους, αυτά που κατ ουσίαν λέει, το περιέχομενο των κειμένων του είναι μακράν ότι πιο βαθύ και ουσιαστικό διαβάζω κάθε φορά.

δεν βρίσκω εύκολα το lifo.το ξεχνάω, τελειώνει γρήγορα, εγώ μέχρι και παρασκευή βράδυ τρεχω πιο γρήγορα, η ζωή με παίρνει στο ρυθμό της.

κάτι τέτοια μου θυμίζουν κάτι που τραγουδάει ο Νικ Κέιβ στον τελευταίο του δίσκο, κάτι που κι αυτός το χει κλέψει απ τον Ντοστογιέφσκι: "TΩΡΑ ΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟ Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ"

σ ευχαριστώ που το μοιράστηκες!

Ανώνυμος είπε...

Where did you find it? Interesting read farmers insurance exchange http://www.search-engine-positioning-4.info/optimisation-tips-seo-seo-free-seo-tips-com.html Adoption grants accident accutane appelate court Phendimetrazine weight loss brea breast california enlargement