Το κατάλαβα αμέσως ότι τα σαράντισες, διότι χθες είχε γενέθλια η πιο κολλητή μου (αλλά περνάω φοβερή κρίση εδώ και καιρό, κανένας πια δεν είναι εντελώς κολλητός μου..) και πήγαμε στο ρακόμελο, (και δεν ήξερα τι είναι ρακόμελο, αλλά μου εξήγησε η φίλη μου η λουλουδένια ότι είναι ρακί με μέλι ζεσταμένο, και με κανέλα), αλλά δεν ήπιαμε ρακόμελο, ούτε χθες, ούτε τις άλλες φορές που ξαναπήγα, γιατί άραγε?αλλά είχε πολύ φασαρία εκεί μέσα, κι εγώ δεν μπορώ τη φασαρία, γιαυτό δεν ήθελα να πάμε εκεί, ήθελα στο Μεξικάνικο, αλλά όλες-γιατί όλο κορίτσια είμασταν, ήθελαν, γιατί τους αρέσουν τα γλέντια και οι χοροί, και όλο θέλουν να ξεσκάσουν-αλλά εγώ δεν το θεωρώ ξέσκασμα αυτό, το θεωρό σκάσιμο…
και δεν μπορούν να ξεσκάσουν αλλιώς, διότι έχουν υποχρεώσεις και δεν μπορούν να τα βολέψουν, και το Σαββατοκύριακο θέλουν να το περάσουν με την οικογένεια, οπότε-όταν βγαίνουμε, θέλουν να γλεντάνε, να χάνεται η καθεμιά στον (χορευτικό) κόσμο της…
και εξάλλου δυσκολεύομαι με το πρωινό ξύπνημα, με σκοτώνει, γιατί να ξενυχτήσουμε μεσοβδόμαδα και όχι Σάββατο....
...γκρίνια, στραβωμάρα… πήγα!
Και το καλύτερο τραγούδι μου φάνηκε το έχει σύννεφα απόψε, δεν μπορώ τα μάτια σου να δω...και πολύ σοκαρίστηκα όταν έμαθα ότι είναι της κυρίας Πέγκυς Ζήνα, διότι δεν την θεωρούσα του επιπέδου μου, αλλά μάλλον είμαι του επιπέδου της-και πολύ το χάρηκα, διότι (επιμένω ότι) το τραγούδι της ήταν το καλύτερο, μαζί με το τι νόημα έχει η ζωή, αν δεν μπορούμε να ‘μαστε μαζί... που επίσης είναι δικό της (έμαθα, χθές, επίσης!).
Α, και τελικά καταλήξαμε ότι το 2006 θα είναι έτος πανηγυρικό για την παρέα μας, το (χρυσό-πλαστικό)-νουμερακι-με-το-κεράκι της τούρτας φυλάχθηκε με επιμέλεια για να χρησιμοποιηθεί ξανά και ξανά τους επόμενους μήνες!
* * * * * * *
12 σχόλια:
Ναι οπωσδήποτε και τραγουδιστός. Μου φαίνεται ότι κόλησες λίγο chananakismo και εσύ Λεμονίτσα μου! Λές να είναι ασθένεια?
Καποια είναι έτοιμη για τον έρωτα της ζωής της μου φαίνεται....
(Τσανανα να πω απο που, να πω;)
Ο κύριος καλιτέχνης λέγεται Esben Hanefelt
Kristensen, έπεσα πάνω του τυχαία σερφάρωντας!
Μιραντολίνα, τον ξέρεις?? πες μας κι άλλα, αν τον ξέρεις..!
Σανανούλη, τον Λαμπρούκο δεν τον φτάνει κανένας, κανένας, είναι ο πιο αγαπημένος μου..
:))
Αχ, αχ αυτό το επίπεδό σου που τελικά μάλλον καμπύλη είναι :))
Αφού πέρασες καλά, όλα εντάξει.
Τελικά η μουσική δεν έχει επίπεδα όμως, ε; Τι κι'αν τραγουδάει η Ζήνα, ή ο Φλωρινιώτης, ή η Μούσχουρη. Αμα σ'αγγίξει ένα τραγούδι, κατρακυλάς 40 επίπεδα πιό κάτω ή σκαρφαλώνεις 40 πιό πάνω.
Το χρυσό πλαστικό νουμεράκι να το κρατήσετε γιά πάντα, γιά να θυμάστε το πανηγυρικόν έτος όταν θάστε γιαγιαδούλες και θα βρίσκεστε πάλι με το ίδιο κέφι και την ίδια διάθεση γιά (ξε)σκάσιμο.
Φιλιά.
Τι έχουμε εδώ;;;; πάρτι;;;
Χρόνια Πολλά!!!!
Λεμονίτσα μου,
σου εύχομαι αυτό που σκέφτεσαι.
Την επόμενη φορά να πιείς οπωσδήποτε ρακόμελο και να ζητήσεις να ακούσεις πάλι αυτό που σε συγκινεί. ΔΕ ντρεπόμαστε για τα συναισθήματά μας ούτε για ότι τα ζωντανεύει. Πολλές φορές δυσκολευόμαστε να διασκεδάσουμε γιατί θα φανεί μια πλευρά του εαυτού μας που μας αρέσει αλλά την κρύβουμε και γιατί σκεφτόμαστε ότι η διασκέδαση θα τελειώσει και το τραίνο πάλι θα ξεκινήσει. Δεν είναι όμως έτσι. Κάθε στιγμή είναι μοναδική και είναι όμορφη αρκεί να εμποδίσουμε τις κακές σκέψεις να την χαλάσουν.
Eυρηματικό αυτό με το κεράκι. Εγώ πότε κλείνω τα ..33 άραγε;
xaxaxa...
αυτό είναι πολύ δυνατό γέλιο χαράς.
γιατί φαίνεται πως ξαναμπήκες στα κόλπα.μπορεί κανείς να μεταφράσει το κόλπα όπως θέλει, αλλά μπορεί και να το μεταφράσει σαν "ζωή".
μ όλους αυτούς τους πίνακες και τα κορεάτικα(που κι εγω λατρεύω no doubt about it), κάπως την ένιωθα σα να την έχανες τη μπάλα.
κι αυτό το μπέρδεμα που βγάζει το ποστ σου("μα πως γίνεται να γουστάρω πέγκυ ζήνα?"), είναι ότι πιο υγιές έχει συμβεί, αγαπημένη ηλεκτρονική φίλη και το λέω όσο πιο ταπεινά μπορώ.
που λες...ολα καλά.πολύ καλά.
(αφήσου καλή μου.αφήσου.είναι μια τεράστια τούρτα εκει έξω για σένα.)
Λεμονάκι καλημέρα, καλούς χορούς και τραγούδια :-)
άκου κι ένα άλλο π(χ)οιοτικό τραγούδι της Ζήνα:"Μαζί σου"... κάποιος, κάποτε επέμενε να το ακούσω και δεν το μετάνοιωσα ;))
Καλή μου!!!!!!!!!! Ζ Η Τ Ω!!!!!!!!!
Δεν μου τα είπες αυτά. Μάλλον φταίει η πολύ δουλειά που είχαμε και ότι εγώ δεν ήμουν και στα καλά μου. Έπρεπε όμως έπρεπε :)
Άντε τώρα να δω τι θα μου πεις όταν σα σε σύρω ξανά στα μπουζούκια χεχεχεχε
Δημοσίευση σχολίου