5.2.07

απορίες...

Η δασκάλα προτείνει στα παιδιά να γράψουν ένα ποίημα, βασισμένο σε έναν πίνακα της αρεσκείας τους... (Τι ωραία! Αλήθεια, συνηθίζονται τέτοια θαυμάσια στα σχολεία σήμερα, ή πέσαμε στην εξαίρεση?).
Η Χρύσα λοιπόν, που ξέρει να ξεχωρίζει τον Βαγκόγκ, τον Ντεγκά, τον Μονέ και τον Σαγκάλ-όχι απαραίτητα μεταξύ τους, αλλά από όλους τους υπόλοιπους, διάλεξε πίνακα, έγραψε και ποίημα:


Μια κυρία με ομπρέλα

με παιδιά και με αέρα

κίνησε να πάει στο λιβάδι

με αέρα και χαλάζι.



Όμως η κυρία αφήνει τα

παιδιά και φεύγει μακριά,

πάει μια βόλτα στην εξοχή

με την άνοιξη μαζί.



-Καλά βρε Χρύσα (ειλικρινά έκπληκτη η θεία, μετά την απο μνήμης και ως νεράκι τρέχουσα απαγγελία), πως μπορείς να το θυμάσαι απ΄έξω, και μάλιστα να το λές έτσι γρήγορα?
-Αφού είμαι ποιητής, εγώ το έγραψα. Λές να μην ξέρω απ΄έξω τα ποιήματά μου?



* * * * * * *

6 σχόλια:

Σταυρούλα είπε...

Φ ο β ε ρ ή η μικρή! Μου 'ρθε αμέσως τουλάχιστον ένας πίνακας στο μυαλό! Ταλέντο η ανιψιά σου, λεμονάκι μου! ;)

Alkyoni είπε...

πάει μια βόλτα στην εξοχή
με την άνοιξη μαζί.

είναι δυνατόν;;
άφωνη!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δεν είναι μόνο καλή η ατάκα της, αλλά και το ίδιο το ποιηματάκι της.

fish eye είπε...

φοβερη η χρυσα..και με τασεις επαναστατικες μπορω να πω..να μου τη φιλησεις..

An-Lu είπε...

Σούπερ η μικρή!
Φίλησέ την κι από μένα!

herinna/ είπε...

η πιο ατόφια ποίηση. Να την χαίρεσαι