11.3.07

καινός χρόνος, όχι πια κενός…


Λίγες ώρες πριν τον συναντήσω για πρώτη φορά, μου έκανε (μέσω sms) την επισήμανση: είμαι μόλις 4 εκατοστά ψηλός, γιαυτό ακούγομαι μικρός, και μάλλον σοβαρά αστείος…

Το ραντεβού ήταν σε μια ταράτσα μονοκατοικίας βαμμένη άσπρη, αρχές Ιουλίου, λίγο πριν το σούρουπο. Ήσυχο Σαββατόβραδο, ο ουρανός άλλαζε χρώματα, φυσούσε χλιαρά. Η καρδιά μου πετούσε.
Γύρω μας μια θάλασσα από ταράτσες με κεραίες, κι εμείς σε μια σχεδία-στη μέση της Αθήνας, να πίνουμε τσάι με γεύση ροδάκινο...

Η θέση μου ήταν άκρη-άκρη στο πεζουλάκι, η πρώτη στην αλυσίδα της σειράς των φίλων του που μαζευτήκαμε εκείνο το βράδυ.

Ήταν η μορφή του πάνω απ όλα, αυτό που μ έκανε να νιώσω οικειότητα μαζί του…

Με την έναρξη της μουσικής, ήξερα αμέσως πως είχα μπει στο παραμύθι του κι εγώ, και δεν θέλησα πια να βγω.

* * * * * * *

(Η πρόσκληση ήταν της Βασιλικής.
Η πέμπτη λέξη-που δεν μπόρεσα να την κάνω bold στο τίτλο, είναι "καινός".
Η ιστορία δεν είναι φανταστική .
Για την δική μου πρόσκληση, επιφυλάσσομαι...).




* * * * * * *

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Επιφυλάξου από παντού.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ποτέ πια κενός!
Τρελλαίνομαι με τις τρυφερές, ρομαντικές ιστορίες αγάπης.

Sigmataf είπε...

:D

fish eye είπε...

πολυ ομορφο..

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πολύ γλυκό και ιδιόρυθμο. Μου άρεσε.

Σταυρούλα είπε...

Πολύ γλυκιά ιστορία, λεμονάκι μου!

Έχεις πρόσκληση να συμμετάσχεις στο κινηματογραφικό παιχνίδι !;)

philos είπε...

Πραγματικά πολύ ωραίο κείμενο!

Και εκεί που θαύμαζα τα ποστ σου χθες το βράδυ αγκαλιά με το γιό μου που έπαιζε με τις ξυλομπογιές, να σου και φτάνω στο κάτω μέρος της σελίδας και βλέπουμε την τιγρηηηη!
Μισή ώρα έκανα να τον ξεκολλήσω! Μέχρι που φώναζε την μαμά του να της δείξει την τίγρη που κάνει μαμ!

Σε ευχαριστώ για τις ατέλειωτες ώρες χαράς που μας χάρισες!

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

μωρε μου λειψεςςςςςς!
φιλιααααα....¨
:)

lemon είπε...

Phile μου, πολύ χάρηκε που κρατάς στην αγκαλιά σου έναν εκκολαπτόμενο βλόγερ!!

Φύρδην-μίγδην(!), sigmataf, με το φεγγάρι αγκαλιά και δείμε, πολύ χαίρομαι που σας άρεσε η ιστορία μου!

Ρενάτα, ευχαριστώ για την πρόσκληση, έχω ήδη μια και απο την Juanita, θα ανταποκριθώ δεόντως!

Βασιλική, επίσης-επίσης, και μένα μούλειψες, και φιλιά, και να τα πούμε...

Ανώνυμε μου δεν μπορώ να επιφυλάσσομαι, προσπαθώ και δεν τα καταφέρνω, που θα πει μάλλον πως, πιθανότατα δεν το θέλω αρκετά.
Όπως λέει και η γιουτζίν, πέφτω συχνά και σκοτώνομαι, και μετά σηκώνομαι και συνεχίζω ξανά.
Ωραία.