7.3.08

το χρώμα του ήχου

Σ' όλη τη διαδρομή είχε μια υγρασία και μια περίεργη αντηλιά, κι έτσι φτάσαμε με μάτια πρησμένα, κουρασμένα από την προσπάθεια να μείνουν ανοικτά!

Παρ' όλη την γκριζάδα της ημέρας, δεν έβρεξε παρά μονάχα... την ώρα που αποφασίσαμε να κατεβούμε στο κέντρο της πόλης με λεωφορείο ώστε να ευχαριστηθούμε-μετά από τόσο καιρό-τη βόλτα με τα πόδια στην Προξένου Κορομηλά και στην παραλία... Μπορεί το πρώτο πλάνο να προσπάθησε, αλλά δεν κατάφερε να με προστατέψει από το να γίνω μια (εντελώς) βρεγμένη γάτα...

Όμως, άξιζε τον κόπο: η πρώτη ταινία (και -δυστυχώς-μοναδική της ημέρας) ήταν όμορφη, σαν ένας καλός οιωνός για το τι πρόκειται να ακολουθήσει:

Ένα ζευγάρι εκ γενετής κωφών, που γνωρίζονται στα πέντε τους στο σχολείο και αργότερα παντρεύονται, αποφασίζει -στα 65 τους- να δοκιμάσει μια νέα μέθοδο που θα τους επιστρέψει -για πρώτη φορά στη ζωή τους- να ακούσουν ήχους...

Δεν ξέρω ποιο είναι το πιο συγκλονιστικό στο ντοκιμαντέρ. Το ότι δυό άνθρωποι παίζουν σαν παιδιά ανοιγοκλείνοντας τους διακόπτες για να ευχαριστηθούν το ότι ακόμα κι αυτή η απλή κίνηση παράγει ήχο και-επιτέλους- μπορούν να τον ακούσουν; Ή το ότι τελικά, αφού ακούσουν τα βήματά τους στο πάτωμα και τις φωνές των παιδιών τους, αποσυνδέουν τα εμφυτεύματα που τους επέτρεψαν να ακούν, επιλέγοντας την ησυχία-έξω και μέσα τους;




* * * * * * *

6 σχόλια:

Dr_MAD είπε...

Πραγματικά συγκλονιστικές υποθέσεις. Περιμένω εντυπώσεις, μιας που είμαι και ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος στο θέμα. Τη Δευτέρα θα ανεβάσω κάτι σχετικό

Καλό τριήμερο και προσοχή στο τιμόνι ;-)

Ανώνυμος είπε...

Είναι δύσκολο σε τόσο μεγάλη ηλικία να ξαναρχίσουν τη ζωή τους αλλιώς.

Καλά να περάσετε! Χαιρετίσματα στις ανιψιές και φιλιά από μένα! :D

Juanita La Quejica είπε...

Όταν επιστρέψετε με το καλό από την εκδρομή του τριημέρου, πέρνα από τα μέρη μου να δεις τί σου αφιερώνω. Και πάλι ευχαριστώ για την σύσταση!

Equilibrium είπε...

Αξίζει διερεύνησης το θέμα...

Καλά Κούλουμα :)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Φοβερό ακούγεται το ντοκιμαντέρ με τους κουφούς. Μακάρι να είχα χρόνο να το δω (έχασα πάρα πολλά φέτος είναι η αλήθεια).

An-Lu είπε...

Είναι γεγονός ότι η αίσθηση του ήχου είναι υπερτιμημένη...και από τους έχοντες και από τους μη έχοντες...