«Να σε ρωτήσω κάτι, Σούλμαν;» είπε ο προπονητής Τζέφρυ. «Όταν ήσουν μικρός, έπαιζες στο δρόμο;»«Βέβαια» απάντησε ο Σούλμαν.
«Τι έπαιζες; Μπέιζμπολ; Ποδόσφαιρο; Κυνηγητό;»
«Όλα αυτά» είπε ο Σούλμαν. «Και μάλιστα, στη διάρκεια του μαραθώνιου θα περάσουμε πολύ κοντά από τους δρόμους όπου έπαιζα, όταν έμενα με την οικογένειά μου στο Μπρούκλιν».
«Ξέγνοιαστες εποχές, δεν συμφωνείς; Οι καλοκαιρινές βραδιές. Οι φίλοι. Οι γονείς που σ΄ έβαζαν στο κρεβάτι. Η μόνη έγνοια που είχες ήταν ότι κάθε τόσο περνούσε αυτοκίνητο κι έπρεπε να σταματήσεις το παιχνίδι και να κάνεις στην άκρη, δεν συμφωνείς;»
«Ναι» είπε ο Σούλμαν χαμογελώντας στην ανάμνηση.
«Για σκέψου, βρε Σούλμαν. Μια εποχή που το μυαλό και το σώμα σου ήταν ένα. Συγχωνευμένα. Τότε, όταν έκανες κάτι, οι σκέψεις σου δεν έτρεχαν σε κάτι άλλο. Ότι ήσουν, όλα αυτά τα συστατικά που συνέθεταν τον μικρό Σούλμαν, ήταν απορροφημένα στο παιχνίδι. Τα παιδιά το κάνουν φυσικά αυτό, προτού πεθάνουν και γίνουν ενήλικοι. Παίζουν σ΄ έναν κόσμο με άπειρες δυνατότητες. Αυτό ακριβώς θέλω να κάνεις κι εσύ για έξη ώρες και δύο λεπτά. Να πας πίσω και να παίξεις σ΄ αυτούς τους δρόμους. Να ξαναβρείς αυτό το παιδί και να το γνωρίσεις από την αρχή. Και θα είναι ακόμα καλύτερα, αυτή τη φορά. Γιατί δεν θα χρειάζεται να ανησυχείς για τα αυτοκίνητα».
* "Ο άλλος του εαυτός" του Άλαν Ζβάιμπελ, από τις εκδόσεις Μελάνι (σελ.167-168)
* Η φωτογραφία από το TrekEarth
* * * * * * *
4 σχόλια:
Ενδιαφέρον απόσπασμα. Καλή σου μέρα
Καλημέρα σας κι εσάς!
Όλο το βιβλίο είναι πολύ ενδιαφέρον: ο τρόπος που συνδέεται κάθε μίλι της διαδρομής του μαραθωνίου στη ΝΥ με κομμάτια της ζωής του Σούλμαν, κι επίσης το λεπτό χιούμορ στον τρόπο γραφής...
Και κυρίως ο ίδιος ο Σούλμαν σαν άτομο: από τη μια μεριά κάνει το επάγγελμα που επέλεξε, είναι ερωτευμένος με την γυναίκα του, έχει μια καλή οικογένεια και την υγεία του, κι από την άλλη νιώθει βαλτωμένος-σε όλους τους παραπάνω τομείς.
Γιαυτό και κάνει μια υπέρβαση-στη ζωή του, για να ξαναβρεί-τον εαυτό του.
Είμαι ενθουσιασμένη με το βιβλίο, και δε βρίσκω τα λόγια να μιλήσω γιαυτό!
Εκπληκτικό! Πολύ όμορφος (και έξυπνος) ο τρόπος προσέγγισης του προπονητή, μιλάει κατευθείαν στην καρδιά, που είναι πάντα πιο δυνατή από το μυαλό..
Να είσαι καλά :)
Φαίνεται πολύ ενδιαφέρον! :) Σμουουουτς! Μου έλειψες!
Δημοσίευση σχολίου