16.6.10

είμαι ένα νησί


Έχω τα βιβλία μου, και την ποίησή μου να με προστατεύουν. Είμαι καλυμένος μέσ' στην πανοπλία μου, κρυμένος στο δωμάτιό μου, ασφαλής μέσα στη μήτρα μου. Δεν ακουμπώ κανέναν και κανείς δε μ' ακουμπά. Είμ' ένας βράχος, είμ' ένα νησί.

* Simon & Garfunkel

* Ανδρέας Ζυμβραγός

2 σχόλια:

Ιφιμέδεια είπε...

Τι παράξενη σύμπτωση...

Εχτές το βράδυ διάβαζα ένα ποίημα του John Donne που αρχίζει έτσι

No man is an island,
Entire of itself.
Each is a piece of the continent,
A part of the main.

Σταυρούλα είπε...

Κάποιες μέρες είμαστε ασφαλείς μες στην πανοπλία μας, ευτυχώς τις περισσότερες είμαστε καλύτερα εκτός! ;)