28.9.11

ποίηση

θα κυλιστώ έξω
μέχρι οι μηροί μου να μουσκέψουν απ' τα καυτά λουλούδια
θα πάρω τον ήλιο στο στόμα μου
και θα βουτήξω μέσ' στον ώριμο αέρα
ζωντανός
με τα μάτια κλειστά

* το ένα ποίημα του e. e. cummings, το άλλο από εδώ

26.9.11

όταν γελάς, να γελάς σαν την κόλαση

Θέλω να σκεφτώ ξανά επικίνδυνα κι ευγενή πράγματα. Θέλω να είμαι ελαφριά και παιχνιδιάρα. Θέλω να είμαι απίθανη και όμορφη, και να μη φοβάμαι τίποτε, σαν να είχα φτερά.
* * *
Η πιο δυνατή συμβουλή για έναν συγγραφέα είναι αυτή, νομίζω: προσπάθησε να μάθεις ν' αναπνέεις βαθειά, να γεύεσαι πραγματικά το φαγητό σου όταν τρως, κι όταν κοιμάσαι να κοιμάσαι πραγματικά. Προσπάθησε να είσαι όσο πιο ζωντανός μπορείς μ' όλο σου το είναι, κι όταν γελάς, να γελάς σαν την κόλαση. Κι όταν θυμώνεις, να θυμώνεις για τα καλά. Προσπάθησε να είσαι ζωντανός. Γιατί δεν είναι μακρυά η μέρα που θα πεθάνεις.
* * *
Το θαύμα ήρθε στα ξαφνικά. Κρατούσε ένα βιβλίο και κάθως διάβαζε, βρήκε αυτό που έψαχνε. Έτσι απλά.
* * *
Γι' αυτούς που σ' αγαπούν, είσαι ήδη όμορφος. Όχι γιατί είναι τυφλοί στις ελλείψεις σου αλλά γιατί μπορούν να δουν καθαρά την καρδιά σου. Οι ελλείψεις σου τότε ξεθωριάζουν μπροστά στη σύγκριση. Οι άνθρωποι που νοιάζονται για σένα, είναι πρόθυμοι να σ' αφήσουν να είσαι ατελής και όμορφος ταυτόχρονα.
* * *
Δεν έχει πιο απλή θεραπεία από τα βιβλία: μπορεί να μη σου δίνουν χαρά, μα τουλάχιστον φέρνουν την ηρεμία και στο πιο μπερδεμένο μυαλό.

* healing μεταφράσεις (1, 2, 3, 4, 5)
* Dan Stevens (Downton Abbey)

21.9.11

φαντασίες

είναι κάτι αισθήματα που σε γεμίζουν μέχρι επάνω
που σκάβουν τις ρίζες τους μέσα στο δέρμα σου
και δε φεύγουν ποτέ
φουσκώνουν
και σε πετάνε πέρα
όπως ο αέρας και τα κύματα

* μετάφραση από εδώ

20.9.11

το μεσημέρι

Ένα γατάκι μικρό σα φουντουκάκι,
μια μπαλίτσα, ένα κουβαράκι
ανάμεσα στα χόρτα, στο πεζοδρόμιο,
σήμερα.
Στάθηκα και το κοίταξα για ώρα.
Δεν με χρειαζόταν-μάλλον εγώ ήμουν περισσότερο
που χρειαζόμουν να νιώσω τα χάδια του.

18.9.11

το πέταγμα

Σήμερα ξεκαθάρισα ένα σωρό πράγματα στο σπίτ, χαρτιά κυρίως, στίβες από έντυπα που φυλάω για "την περίπτωση που θα χρειαστούν", για συναισθηματικούς λόγους, γιατί "κοίτα τι ωραία που τα λέει/τι ωραία χρώματα/τι ωραίο σχέδιο", για "να το ξαναδιαβάσω αυτό κάποια στιγμή"... Τέτοια.

Όταν είμαι σε τέτοια διάθεση "πετάγματος" δεν την αφήνω να φύγει ανεκμετάλλευτη: πιάνω, εκτός από την αρχική στίβα, και οποιαδήποτε άλλη πιάσει το μάτι μου, που χρονίζει "προς έλεγχο και αξιολόγηση". Που συχνά, όχι μόνο χρονίζει, αλλά διχρονίζει, τριχρόνιζει, κοκ...

Σήμερα η εκκαθάριση είχε τον κλασσικό τίτλο Πετάμε ότι δεν χρησιμοποιήσαμε τον τελευταίο χρόνο (ή για πολύ περισσότερο διάστημα), Πετάμε ότι μπορεί να βρεθεί σε δευτερόλεπτα στο ίντερνετ, Πετάμε λίστες πραγμάτων που έπρεπε να γίνουν αλλά ξεχάστηκε ακόμη και το γεγονός ότι υπήρξαν ως σκέψεις. Και κάτι που εμφανίστηκε για πρώτη φορά: Πετάμε ό,τι όταν το βλέπουμε μας κάνει να στεναχωριόμαστε. Όσο σημαντικό κι αν είναι αυτό. Τέλος. Το πετάμε γιατί δεν θέλουμε καθόλου να στεναχωριόμαστε.

Έτσι, τώρα έχω μια γεμάτη τσάντα ανακύκλωσης, ένα πιο ανάλαφρο σπίτι, και μιαν αίσθηση ελευθερίας και πετάγματος σχεδόν κυριολεκτική.

* Ο πίνακας δεν είναι εγώ κοιτάζοντας τα χαρτιά μου, αλλά είναι υπέροχα χρυσός, καλοκαιρινός, σαν τον ήλιο που μπαίνει αυτές τις μέρες στο σπίτι.
Henry Lebasque (French, 1865 - 1937): Young Woman Reading in the Garden

17.9.11

κάθησε ήσυχη να διαβάσεις

Ο Φρόυντ απ'αρχής μέχρι τέλους ανησυχούσε αδικαιολόγητα για την υγεία της και συχνά έλεγε πως δύο καθήκοντα είχε μόνο στη ζωή της, να είναι καλά και να τον αγαπάει.

* Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Ernest Jones, Σίγκμουν Φρόυντ: η ζωή και το έργο του. Η φωτογραφία είναι από το Women Reading.

11.9.11

κάθε πρωί


Φθινοπώριασε.
Τα φύλλα κάτω στο δρόμο το πρωί
είναι σαν μεγάλες κίτρινες καρδιές
και σαν νησιά που ταξιδεύουν στην άσφαλτο.

7.9.11

λογιστικά βιβλία

Συγκυρίες είναι πιθανότατα δυό κυρίες που κάθονται δίπλα-δίπλα και σου κλείνουν το δρόμο, κι ορίζουν αυτές την πορεία της ζωής σου.

Από χθες μαζεύω περίεργες και σωστές λέξεις: "εικοτολογία"-από τη βιογραφία του Σίγκμουντ Φρόυντ- και δεν ξέρω ακόμη τι σημαίνει. "Αυτοκινητικό" (ατύχημα) και "κατά τα ειωθότα", από τα Κινέζικα Κουτιά της Σώτης Τριανταφύλλου. Το πρώτο, να θυμάμαι να το λέω σωστά. Το δεύτερο σημαίνει "κατά τον συνήθη τρόπο" (από εδώ).

* εικοτολογία= η διατύπωση εικασιών, αυθαίρετων συμπερασμάτων. Όταν συνάντησα πρώτη φορα αυτή τη λέξη ήμουν σίγουρη πως αποκλείεται να υπάρχει... κι όμως...
Από σχόλιο εδώ.

Κι εγώ ακριβώς το ίδιο, ήμουν σίγουρη πως αποκλειεται να υπάρχει αυτή η λέξη, κάτι λάθος είχαν γράψει (σε σχεδόν εκατό σημεία!) στο βιβλίο. Κι όμως...

* Ο πίνακας: Toussaint, Fernand (Belgian, 1873-1955) - Elegant Lady reading

3.9.11

παραμύθια

Ζήλευα το καθετί που είχε ζήσει δίχως εμένα, αν και ήξερα ότι δεν έπρεπε ν'αφήνω να φωλιάζουν στην καρδιά μου τέτοια συναισθήματα, αφού χάρη στην καλοσύνη του θεού αξιώθηκα να μοιραστώ με τον Σεμπάστιαν σχεδόν τη μισή ζωή του.

* Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο Μικρό Χρονικό της Άννας Μαγκνταλένα Μπαχ και ο πίνακας του Vladimir Volegov: Hydrangeas

* * * * *

Η Άννα Μαγκνταλένα ήταν η δεύτερη γυναίκα του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπάχ. Ήταν είκοσι χρονών όταν παντρεύτηκαν, και παρέλαβε τέσσερα παιδιά (από τα επτά που έφερε στον κόσμο πριν φύγει ξαφνικά από τη ζωή και η ίδια) από την πρώτη του σύζυγο, την Μαρία Μπάρμπαρα. Του έκανε ακόμη δεκατρία παιδιά η ίδια (από τα οποία επέζησαν τα έξι).
Έτσι, μεγάλωσε μεγαλώνοντας δέκα παιδιά μέσα σ' ένα σπίτι όπου (σύμφωνα με το ανωτέρω Μικρό Χρονικό) βασίλευαν η μουσική και η αγάπη.