Όταν βλέπω μια ταινία που μου αρέσει και θέλω να την συστήσω για να
την δουν κι άλλοι, μου έρχονται τα εξής (αντράνταχτα και αντικειμενικά)
επιχειρήματα: δείτε την. Οπωσδήποτε. Είναι μια πολύ ωραία ταινία,
χαμηλών τόνων και υψηλων συνασθημάτων. Απ' αυτές που δεν βγαίνουν στις
αίθουσες, που χαμπάρι δεν θα τις παίρναμε αν δεν υπήρχαν κάποιοι που,
ευτυχώς, τις ανακαλύπτουν ΚΑΙ τις μοιράζονται μαζί μας.
Πώς είναι οι αμερικάνικες ταινίες; Ε, καμία σχέση.
Εδώ έχουμε μια κινέζα μετανάστρια στην Ιταλία κι έναν γκιουγκοσλάβο ψαρά.
Στη Βενετία της καθημερινότητας, σ'ένα μπαρ δίπλα στη θάλασσα, όπου όλο
βρέχει-κι όταν δεν βρέχει πάλι είναι σαν να βρέχει-τόση υγρασία.* Εδώ υπέροχες εικόνες από την ταινία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου