Την ώρα που την έβλεπα την ταινία σκεφτόμουν, καλά, θα το
γράψω αλλά φτάνει; Θα ψάξουν να την δουν αυτοί που αγαπούν τη μουσική
(και την Ιστορία, και την Ιρλανδία); Πώς να το πω, με τι λόγια, σε ποιούς να
στείλω προσωπικά μειλ;
Πολιτική (φυσικά, αλλά όχι μόνο,
αλλά φυσικά ως ραχοκοκκαλιά), θρησκεία, ξυρισμένοι φασίστες που δέρνουν άνανδρα
(πώς αλλιώς εξάλλου μπορείς να δέρνεις;),
εικονες από τα επίκαιρα ασπρόμαυρες, χρωματιστές-και ντοκιμαντέρ ταυτόχρονα, δηλαδή.
Και, τι συμβαίνει με τον Richard Dormer; Έχει τόση καλοσύνη
που δεν μπορεί να την κρύψει ο ρόλος, ή είναι τόσο καλός ηθοποιός που
την καλοσύνη του ήρωα την κάνει να φαίνεται προσωπική του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου